Περισσότερα...

Συχνοί τραυματισμοί στην ποδηλασία

Η ποδηλασία είναι ένα άθλημα με αρκετά μεγάλη συχνότητα τραυματισμών, είτε πρόκειται για επαγγελματία αθλητή είτε για ερασιτέχνη. Η ποδηλασία ανήκει στην κατηγορία των κυκλικών αθλημάτων που χαρακτηρίζονται από μεγάλη και μέγιστη ισχύ των προπονητικών επιβαρύνσεων και απαιτεί την ανάπτυξη μεγάλων ταχυτήτων, υπό συνθήκες αυξημένης επιβάρυνσης των μυών των κάτω άκρων και της πλάτης. Όλες αυτές οι εντάσεις και οι επιβαρύνσεις συχνά οδηγούν σε τραυματισμούς.

 

 

 

 

 


 

Τα αίτια των τραυματισμών είναι αρκετά:

• Κακή φυσική κατάσταση του αθλητή.
• Ανεπαρκής προθέρμανση.
• Προπονητική επιβάρυνση πάνω από τα όρια αντοχής του αθλητή.
• Καταπονημένο και εξαντλημένο μυοσκελετικό σύστημα.
• Μειωμένη αντίσταση στις διάφορων ειδών κακώσεις.
• Κακή υλικοτεχνική υποδομή και ακατάλληλη ενδυμασία (έλλειψη κράνους και προστασιών,ακατάλληλο "μαξιλαράκι" ποδηλατικής βερμούδας).
• Κακή στάση και θέση οδήγησης του ποδηλάτου.
• Άσχημες καιρικές συνθήκες με ψυχρό και υγρό περιβάλλον.
• Λάθη τεχνικής και υπερεκτίμηση δυνατοτήτων (κυρίως στο ΜΤΒ).
• Κακή διάθεση και ψυχολογία.
• Αυτοκινητικά ατυχήματα, καθώς συχνά ο ποδηλάτης εκτείθεται σε δρόμους με αυξημένη κυκλοφορία.

 

Τα βαριά τραύματα στην ποδηλασία δημιουργούνται συνήθως εξαιτίας των πτώσεων και αποτελούν ενα μικρό μόνο μέρος επί του συνόλου των κακώσεων. Οι ποδηλάτες υποφέρουν κυρίως από τραυματισμούς λόγω υπέρχρησης. Τενοντίτιδες και κατάγματα κοπώσεως είναι επίσης αρκετά συχνά φαινόμενα.
Τα πιο τρωτά σημεία του μυοσκελετικού συστήματος των ποδηλατών είναι η περιοχή της ποδοκνημικής, της άρθρωσης του γόνατος, καθώς και η περιοχή του μηρού και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Στην περιοχή των άνω άκρων οι τραυματισμοί εντοπίζονται στην ωμική ζώνη (ακρώμιο, ακρομιοκλειδική ή στην άκρα χείρα) και πρόκειται για εξαρθρώματα και κατάγματα από πτώσεις.
Οι πτώσεις συνήθως συνοδεύονται απο εκδορές ή μωλωπισμούς σε διάφορα σημεία του σώματος, οι οποίοι πολλές φορές είναι αρκετά εκτεταμένοι.

 






 

Ανάμεσα στις χρόνιες παθήσεις στην ποδηλασία συχνότερες είναι οι κακώσεις του γόνατος όπως τενοντίτιδες (Αχιλλείου τένοντα, επιγονατιδικού, δικέφαλου μηριαίου), σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας, χρόνιος μικροτραυματισμός του θύλακα κτλ. Ειδικά το σύνδομο της λαγονοκνημιαίας ταινίας ταλαιπωρεί αρκετά συχνά τους ποδηλάτες και οφείλεται στην τριβή της ταινίας (δηλ. της έξω-πλάγιας επιφάνειας του μηρού) πάνω στον έξω μηριαίο κόνδυλο (βλ.φώτο Νο4).

 



 

Με κόκκινο χρώμα τονίζεται το επώδυνο σημείο επι της λαγονοκνημιαίας ταινίας. Αρκετά συχνοί είναι και οι τραυματισμοί των περιφερικών νεύρων της άκρας χείρας (μέσο και ωλένιο νεύρο) και των δακτύλων (κατάγματα κοπώσεως) λόγω της συμπίεσης που υφίστανται πάνω στο τιμόνι κατά τη διάρκεια της προπόνησης.


 



 

Όσον αφορά στην σπονδυλική στήλη τα περισσότερα προβλήματα παρατηρούναται στην περιοχή του αυχένος αλλά και στην οσφυϊκή μοίρα. Αρκετοί ποδηλάτες πάσχουν από αυχενικό σύνδρομο το οποίο προκαλείται από τη χαμηλή θέση οδήγησης, κυρίως στην ποδηλασία δρόμου. Συμπτώματα οσφυαλγίας παρατηρούνται κυρίως στο ΜΤΒ όπου οι καταπονήσεις λόγω των κραδασμών είναι περισσότερες. Η αφυδάτωση κάνει την εμφάνισή της κυρίως τους θερινούς μήνες και η πρόληψή της απαιτεί συχνή λήψη υγρών και ελαφρύ ρουχισμό, ώστε να περιοριστεί η υπερβολική εφίδρωση. Συχνές είναι οι κράμπες λόγω παρατεταμένης άσκησης σε ζεστό περιβάλλον, οι οποίες εκδηλώνονται με ακούσιους σπασμούς των ενεργών μυών. Οι κράμπες συνήθως συνοδεύονται από χαμηλό επίπεδο νατρίου στο αίμα.


 


 


Αποκατάσταση
 

Βασική επιδίωξη μετά τον τραυματισμό του ποδηλάτη είναι η επέκταση της λειτουργικής ικανότητας σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο. Για τον σκοπό αυτό κρίνεται απαραίτητη η συνεργασία προπονητή- ιατρού – φυσιοθεραπευτή και βεβαίως του ίδιου του αθλητή.

Οι σκοποί της αποκατάστασης του τραύματος είναι οι εξής:

• Ανακούφιση από τον πόνο.
• Επούλωση του τραύματος.
• Ενδυνάμωση των μυών.
• Επανάκτηση της νευρομυϊκής συναρμογής, δηλ. της λειτουργικότητας.
• Η σταδιακή φόρτιση και η επιστροφή στις προπονήσεις.

 

 Κάθε τραυματισμός, όσο ελαφρύς και αν δείχνει, πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεκτικά και το τραυματισμένο μέλος να αποκαθίσταται 100% πρίν ο αθλητής επιστρέψει και πάλι στις προπονήσεις. Ελλειπής αποκατάσταση της κάκωσης σχεδόν πάντα οδηγεί σε υποτροπή του τραύματος, με αποτέλεσμα την μακρόχρονη αποχή από την ενεργό δράση.




Σε επόμενα άρθρα θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τους κυριότερους τραυματισμούς που ταλαιπωρούν τους ποδηλάτες και θα αναφερθούμε στους τρόπους πρόληψης των τραυματισμών αυτών καθώς και στην αντιμετώπισή τους, ώστε να μπορούμε άφοβα και με ασφάλεια να χαιρόμαστε το ποδήλατο σε κάθε μας προπόνηση ή και βόλτα.

 

www.cyclist.gr

 

 

• Ιανουαρίου 9, 2014
• Κατηγορία Bicycle

Ετικέτες

• ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ
• ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ

Διατροφικές αλλαγές που πρέπει να κάνεις αυτή τη χρονιά

Έκοψες τις τηγανητές πατάτες; Μπράβο. Έκοψες τις πέτσες από το κοτόπουλο και τα παιδάκια; Και πάλι μπράβο. Έκανες κράτει μέσα στις γιορτές και περιορίστηκες στα δύο μελομακάρονα την εβδομάδα; Καταπληκτικά. Σπουδαία. Είναι ώρα να περάσεις στο επόμενο επίπεδο που -δεν νομίζεις αλλά- η διατροφή σου είναι σωστή. Γιατί ρε φίλε η διατροφή, όπως και να το κάνεις είναι πιο σημαντική από την άσκηση. Καθορίζει την ποιότητα της ζωή σου. γυμνάζεσαι δε γυμνάζεσαι. Αν θα είσαι ένας υγιής άνθρωπος που χαμογελάει και λειτουργεί καλά σε ένα σύνολο. Πολύ περισσότερο, αν γυμνάζεσαι, θα σε προλάβει από τα δυσάρεστα (κλασσικό παράδειγμα οι παχύσαρκοι που το ρίχνουν στο τρέξιμο).  

 

Γι’ αυτό το 2014 μπορεί να είναι μια χρονιά σημαντικών αλλαγών.

 

Ψάξε για υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο. Ο γλυκαιμικός δείκτης που τόσο φοβίζει είναι λιγότερο σημαντικός, κλασσικό παράδειγμα το καρπούζι. Κατά τα άλλα οι θερμίδες που παίρνεις μέσα στην ημέρα είναι πολύ περισσότερες από αυτές που ξοδεύεις. Οπότε κόψε του περιττούς υδατάνθρακες, περιόρισε τους ποσότητες στο απολύτως απαραίτητο. Και για μαύρο ψωμί, μαύρο ρύζι, μαύρα μακαρόνια ή ταμπέλες που να γράφουν ολικής άλεσης. Όταν τις βρεις θυμήσου... μικρές ποσότητες.

 

Τσέκαρε τη χοληστερίνη σου. Αν είναι υψηλή τότε πρέπει να κάνεις δραστικές αλλαγές και ίσως πρέπει να πρέπει να χάσεις βάρος. Για αρχή κόψε μαχαίρι το βοδινό, τα αυγά ακόμα και τα πλήρη γαλακτοκομικά ακόμα κι αν γυμνάζεσαι. Το ασπράδι είναι απολύτως οκ από κάθε άποψη. Τα καλά κρέατα που λένε (στήθος κοτόπουλο, ψάρι), έχουν αρκετή χοληστερίνη και αυτά οπότε με πολύ προσοχή. Αν είναι υψηλή και δεν πέφτει με τίποτα γρήγορα στο γιατρό.

 

Παίξε με τα χρώματα στα φρούτα.  Όσο περισσότερα φρούτα τόσο περισσότερο/καλύτερα θα ζήσεις, αυτό το ξέρουν και οι πέτρες.  Δες όμως το εξής. Με τα φρούτα θα μπορούσες να αντικαταστήσεις ένα μέρος των θερμίδων που παίρνεις από άλλες πηγές (κρέας, υδατάνθρακες).  Αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να ρίξεις το βάρος σου, θα δώσει στον οργανισμό σου αντιοξειδωτικά, φυτικές ίνες κ.α. Και όσο περισσότερα χρώματα φρούτα τόσο περισσότερα αντιοξειδωτικά στον οργανισμό σου.

 



 

Φάε ζυμωτά προϊόντα. Βοηθούν τη μικρο-χλωρίδα του εντέρου. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτό που γίνεται στο έντερο σου επηρεάζει αυτό που γίνεται στον εγκέφαλο σου. Και μετά όλη τη λειτουργία του οργανισμού σου. Εδώ που τα λέμε τα συμπληρώματα διατροφής με προβιοτικά είναι μια λύση. Μια ακόμα καλύτερη είναι το στραγγιστό light γιαούρτι (που είναι και χαμηλό σε χοληστερόλη) και το ζυμωτό ψωμί. Το δεύτερο με μέτρο για άλλους λόγους.

 

Μην σνομπάρεις τις φυτικές πρωτεΐνες. Το πρόβλημα με τις φυτικές πρωτεΐνες είναι ότι δεν περιέχουν τα κατάλληλα αμινοξέα στις κατάλληλες αναλογίες (διαφορετικά θα ήταν ζωικές). Αλλά είναι μια χαρά πηγή πρωτεΐνης και αν τις συνδυάσει με μία μικρή ποσότητα γαλακτοκομικών είναι ότι πρέπει για να διορθώσεις τη διατροφή σου. Bonus: Οι φακές που σνομπάρεις περιέχουν διακλαδισμένα αμινοξέα που βοηθούν στην γρήγορη ανάρρωση μεταξύ προπονήσεων.

 

Κόψε τους πολλούς καφέδες από τη ρουτίνα σου. Ο καφές με τη ζάχαρη μπορεί να δίνουν ένα καλό πρωινό boost στα εγκεφαλικά κύτταρα αλλά ο συνδυασμός είναι ότι χειρότερο για το υπόλοιπο σώμα σου. Αυξάνουν το στρες, την αποταμίευση λίπους, βάζουν το σώμα σου σε μία μόνιμη κατάσταση επαγρύπνησης. Κι αν θες οπωσδήποτε ρόφημα, το τσάι δεν είναι απαραίτητα η λύση. Τα βραστάρια με βότανα είναι. Δοκίμασε χαμομήλι, το τίλιο, το φασκόμηλο, η Λουΐζα.

 

Άλλαξε όλα τα πλαστικά σκεύη με μεταλλικά και γυάλινα. Κυρίως τα μπουκάλια και ταπεράκια που δεν είναι “food grade”. Mην ξαναπάρεις κονσέρβες με επένδυση (π.χ. τοματάκι - έτοιμα γεύματα). Κάποια πλαστικά σκεύη περιέχουν (ακόμα) την ουσία BPA και άλλους ανεπιθύμητους παράγοντες. Με μια πρόχειρη καταμέτρηση έχεις καρκίνο, καρδιαγγειακές νόσους, μείωση γονιμότητας, διαβήτη. Θες κι άλλα;

 

Οπωσδήποτε φυτικές ίνες. Αυτό. Μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες μειώνει την πίεση, τη φλεγμονή, τη χοληστερίνη. Αλλά τα δημητριακά ολικής άλεσης δεν είναι ακριβώς αυτά που θα σε σώσουν αφού το περιεχόμενο σε υδατάνθρακες είναι συνήθως ψηλό. Αν έχεις κάνει τα παραπάνω είσαι σε καλό δρόμο. Αν όχι θέλει πρώτα φακές, φρούτα, λαχανικά και μετά προϊόντα ολικής άλεσης.

Δώσε μια ευκαιρία στη Σπιρουλίνα. Από τα διατροφικά συμπληρώματα αυτό είναι το μόνο που πρέπει να εξετάσεις στα σοβαρά. Είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, ωμέγα 3, βιταμίνες της ομάδας Β και έχει αρκετό ψευδάργυρο, σίδηρο και φολικό οξύ. Το κυριότερο είναι ότι δεν έχει τίποτα που μπορεί να σου χαλάσει το πρόγραμμα (υπερβολικά σάκχαρα, ζωικά λίπη, χοληστερίνη.

 

Τσέκαρε τον ψευδάργυρο σου. Γενικότερα τσέκαρε αν η διατροφή σου έχει τα απαραίτητα ιχνοστοιχεία αλλά ο ψευδάργυρος είναι το πιο σημαντικό από αυτά. Επηρεάζει τη λειτουργία όλων των συστημάτων γιατί ρυθμίζει τη δράση πάρα πολλών ενζύμων. Εδώ δε χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από κανονική διατροφή, απλά να δεις αν μήπως έχεις χαμηλά επίπεδα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο ένας διατροφολόγος θα δώσει τη λύση.

 

Ξέχνα τα ενεργειακά-αθλητικά ποτά. Έλεος. Μια μπανάνα, ένα μανταρίνι και νερό είναι το καλύτερο ενεργειακό μιξ που θα μπορούσες να έχεις ακόμα και αν είσαι επαγγελματίας αθλητής.  Κατά τα άλλα, τα ενεργειακά ποτά είναι εντελώς άχρηστα και συνήθως προκαλούν παχυσαρκία. Αν δεν τρέχεις μαραθώνιο, δεν ανεβαίνεις τις Άλπεις, δε συμμετέχεις στο Tour De France απλά ξέχνα τα.

 



 

Μαζί με τη ζάχαρη κόψε και τα γλυκαντικά. Ένα πρώτο βήμα για να κόψεις τη ζάχαρη είναι τα γλυκαντικά προκειμένου να κόψεις τις κούφιες θερμίδες. Αλλά τα γλυκαντικά με βάση την ασπαρτάμη ή παράγωγα της κάνουν ζημιά στο νευρικό σύστημα και είναι πιθανά καρκινογόνα. Αν θες οπωσδήποτε κάτι γλυκό η στέβια είναι η πρώτη επιλογή. Η αμέσως επόμενη είναι η ζαχαρίνη. Η καλύτερη πάντως να κόψεις τα γλυκά μαχαίρι.

 

Κόψε τη σαβουροφαγία. Προφανές αλλά κόψε το φαΐ μπροστά από την τηλεόραση, στον καναπέ και στο αυτοκίνητο. Κόψε τις μεγάλες ποσότητες. Φάε, δηλαδή, το μισό αυτό που έχεις μπροστά σου και άσε το υπόλοιπο για αργότερα. Όταν σε πιάσει η μ@$@#$α και θες να τσακίσεις ότι έχεις μπροστά σου κάνε μια βόλτα. Τέλος πάντων μην τρως με το νου σου κάπου αλλού.

 

Βρες τις αδυναμίες σου και διόρθωσέ τες. Κράτα ημερολόγιο, δες τις τρως και σε τι ποσότητες, συμβουλεύσου έναν διατροφολόγο, τράβα για εξετάσεις. Αν δεν είσαι παχύσαρκος, με υψηλή χοληστερίνη που νομίζει ότι ένα ισοτονικό ποτό θα τον βοηθήσει να κάνει όση γυμναστική δεν έχει κάνει χρόνια, το πιθανότερο είναι να πρέπει να διορθώσεις δύο τρία πράγματα. Αν όχι ξεκίνα με δύο τρία, μετά δύο τρία ακόμα. Και μετά άλλα τόσα.

 

 

http://www.oneman.gr/

 

 

• Ιανουαρίου 9, 2014
• Κατηγορία Διατροφή & Υγεία

Ετικέτες

• Διατροφικές
• χρόνια

Ρεσβερατρόλη: Ρυθμίζει την ορμόνη που ευθύνεται για την παχυσαρκία

Οι ευεργετικές ιδιότητες της ρεσβερατρόλης πιθανώς να οφείλονται στην ιδιότητα της να ενεργοποιεί και να ρυθμίζει την αδιπονεκτίνη, ορμόνη που σχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία. Η αδιπονεκτίνη είναι ορμόνη που εκκρίνεται από τα λιποκύτταρα, με κύριο σκοπό τη ρύθμιση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και την παραγωγή ενέργειας.

 

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, δημοσίευσαν μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό “Journal of Biological Chemistry”, όπου και ανάλυσαν τον ακριβή μηχανισμό με τον οποίο δρα η ρεσβερατρόλη και στον οποίο προσδιορίζονται αρκετά από τα πιθανά κλινικά οφέλη της ουσίας. Οι ερευνητές της μελέτης, τόνισαν πως η μελέτη αυτή είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για παχύσαρκα άτομα, διαβητικούς και ηλικιωμένους.


 

Τι είναι η Ρεσβερατρόλη
 

Η ρεσβερατρόλη είναι ένα φυσικό συστατικό που παράγεται από διάφορα φυτά, ως μέσο προστασίας τους ή του καρπού τους, από διάφορες λοιμώξεις. Η ουσία αυτή έχει γίνει γνωστή σε εμάς μέσω του Γαλλικού Παραδόξου και του κόκκινου κρασιού που περιέχει μικρές ποσότητες ρεσβερατρόλης.


 

Το "Γαλλικό παράδοξο"
 

Το 1992 οι γιατροί Renaud και De Lorgeril, καθιέρωσαν με μία εργασία τους στο Lancet (από τα πλέον έγκυρα ιατρικά περιοδικά) τον όρο "Γαλλικό παράδοξο" (French Paradox). Από στατιστικές έρευνες είχε διαπιστωθεί ότι οι Γάλλοι διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα (ισχαιμικά επεισόδια) σε σχέση με άλλους Βορειοευρωπαίους, αν και κατανάλωναν περισσότερο κρέας και λιπαρές ύλες κατά κεφαλήν. Η διαπίστωση αναφερόταν για πολλά χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά.


 

Η Αρχή (Κίνα και Ιαπωνία)
 

Σκευάσματα που περιείχαν ρεσβερατρόλη παρασκευαζόντουσαν από τις ρίζες του φυτού Polygonum cuspidatum στην Κίνα και Ιαπωνία και αποτελούσαν παραδοσιακό φάρμακο της Ανατολική (Κινέζικης) ιατρικής (Kojohkon) για ασθένειες των αρτηριών, της καρδιάς και του ήπατος.


 

Στην Κύπρο
 

Η εταιρία Agetis Supplements σε συνεργασία με την Medochemie Ltd και τον Δρα Μάριο Θεοδότου, προχώρησαν σε μελέτη για την επίδραση της ρεσβερατρόλης στην υγεία μας. Αναφερόμενος στα ενδιάμεσα αποτελέσματα της κλινικής αυτής μελέτης, ο επικεφαλής του προγράμματος Δρ. Μάριος Θεοδότου δήλωσε: «Σαν συμπέρασμα, η μελέτη παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι η χρήση του EVELOR (Ρεσβερατρόλης), είναι ένα υποσχόμενο σκεύασμα με δυνατές ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες στον άνθρωπο, καθώς η ρεσβερατρόλη διαπιστώθηκε ότι μειώνει τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων που σχετίζονται με την λιπώδη διήθηση του ήπατος».





Νάσος Αθανασίου

Χημικός

 

http://www.fit-blaster.com/

 

 

• Ιανουαρίου 9, 2014
• Κατηγορία Υγεία

Ετικέτες

• Ρεσβερατρόλη
• ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
• ορμόνη
• ygeia

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν κόψουμε το κάπνισμα;;;

Όταν είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι και κάνουμε το μεγάλο βήμα, λέγοντας «δεν θα ξανακαπνίσω», τότε στην κυριολεξία ο οργανισμός μας ξαναγεννιέται από τα δηλητήρια που του βάζαμε, τόσα χρόνια… 

 

 



 

Τα αποτελέσματα του να κόψει κάποιος το τσιγάρο είναι άμεσα...

 

Χωρίς τσιγάρο λοιπόν, ήδη από τα πρώτα 20 λεπτά, η πίεση του αίματος αλλά και οι σφυγμοί πέφτουν στο φυσιολογικό και το κυκλοφορικό «ανασαίνει». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η θερμοκρασία των άκρων μας να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα. Μέσα στις 8 πρώτες ώρες που δεν έχουμε καπνίσει το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα μας, υποχωρεί αισθητά σε φυσιολογικά επίπεδα και ταυτόχρονα διαπιστώνεται μια αύξηση του οξυγόνου, στα επίπεδα που έχει κάποιος μη καπνιστής. Μια ημέρα χωρίς τσιγάρο, και έχει μειωθεί στο μισό η πιθανότητα να πάθουμε καρδιακή προσβολή. Σε 48 ώρες νιώθουμε την όσφρηση και τη γεύση μας διαφορετική. Αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα αλλά και πιο φυσιολογικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις. Απολαμβάνουμε το φαγητό και το ποτό σαν να τα έχουμε δοκιμάσει για πρώτη φορά. Είναι εντελώς διαφορετικά.  Ακόμη και το επιχείρημα των θεριακλήδων ότι “ένα τσιγαράκι μαζί με τον καφέ είναι απόλαυση”, καταρρίπτεται αφού χωρίς τσιγάρο βιώνουμε στο έπακρο την υπέροχη μυρωδιά του.  

Αν συνεχίσουμε χωρίς να ανάψουμε τσιγάρο για 72 ώρες, τότε θα νιώσουμε πως αναπνέουμε διαφορετικά. Θα ρουφάμε κυριολεκτικά τον αέρα. Η αναπνοή λειτουργεί ομαλά, ενώ παρατηρείται αύξηση της χωρητικότητας των πνευμόνων μας. Με δύο μήνες χωρίς τσιγάρο σταματάμε να λαχανιάζουμε με το παραμικρό, περπατάμε πιο εύκολα και δεν κουραζόμαστε. Μέσα σε τρείς, η χωρητικότητα των πνευμόνων μας έχει αυξηθεί κατά 30%. Στους εννέα μήνες, πριν καν δηλαδή συμπληρώσουμε χρόνο, οι πνεύμονες αναπλάθονται, για την ακρίβεια το ενδοθήλιο των βρόγχων. Επίσης έχει υποχωρήσει, -σχεδόν έχει εξαφανιστεί- και ο γνωστός «τσιγαρόβηχας». Εάν καταφέρουμε να μην καπνίσουμε για 5 χρόνια, τότε έχουμε ανεβάσει τις πιθανότητες μας να μην προσβληθούμε από καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα, κάποιος που έχει κόψει το τσιγάρο για 5 χρόνια, έχει μειώσει τις πιθανότητες από το 132 στο 72, ανά 100.000 καπνιστές. Στα 10 χρόνια πια, είμαστε σχεδόν καθαροί. Οι προκαρκινικές κυψέλες έχουν εξαφανιστεί και οι πιθανότητες για καρκίνο του φάρυγγα, του στόματος και του οισοφάγου, σχεδόν έχουν εκμηδενιστεί. 

 

Επιμέλεια: Παύλος Κιρκασίδης

 

http://gr.omg.yahoo.com/

 

 

• Ιανουαρίου 9, 2014
• Κατηγορία Υγεία

Ετικέτες

• σώμα
• κάπνισμα
• υγεία