Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η οδήγηση είναι επικίνδυνη… και αυτό ισχύει σε όποια χώρα και αν βρίσκεσαι.
Ορισμένες φορές όμως τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα πιο δύσκολα. Απόδειξη; Το βίντεο, στο οποίο φαίνεται μία απλή λογομαχία ανάμεσα σε οδηγούς στη Βρετανία να εξελίσσεται σε αγώνα πάλης.
Ένας άνδρας πετάγεται έξω από το αμάξι του με ένα ρόπαλο, μετά από διαφωνία με τον οδηγό ενός Peugeot 206. Αφού αρχικά τον απείλησε στη συνέχεια χτύπησε το αμάξι του. Ο άλλος οδηγός βγήκε από το όχημά του και αφού απέφυγε το ρόπαλο, ξάπλωσε στο έδαφος μετά από γροθιά που δέχθηκε στο σαγόνι.
Στη συνέχεια εναντίον του οδηγού του 206 όρμησε και ένας δεύτερος άνδρας και ακολούθησε μάχη σώμα με σώμα. Ο οδηγός του 206 που, σύμφωνα με βρετανικά ΜΜΕ, είναι αθλητής ΜΜΑ (Mixed Martial Arts)- ακινητοποίησε τον αντίπαλό του με μία λαβή στον λαιμό.
Oι παλμοί της καρδιάς των οδηγών κατά τον αγώνα κυμαίνονται σταθερά μεταξύ των 160 και των 200-δηλαδή, τρεις και πλέον φορές πάνω από αυτούς ενός υγιούς ενήλικου άντρα.
Ως προς την αντοχή, οι οδηγοί της F1 μοιάζουν περισσότερο με δρομείς μεγάλων αποστάσεων παρά με τους αθλητές κάποιου ομαδικού αθλήματος. Κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, για παράδειγμα, οι παίκτες μπορούν να εκμεταλλευτούν τα νεκρά διαστήματα του παιχνιδιού ή τη διακοπή του ημιχρόνου για να πάρουν μια ανάσα ή για να πιουν μια γουλιά νερό, κάτι που δεν ισχύει για τους πιλότους των μονοθεσίων. Αντίθετα, οι πιλότοι της F1, επειδή ακριβώς δεν έχουν την πολυτέλεια της διακοπής, θυμίζουν μαραθωνοδρόμους. Έτσι, η προετοιμασία της καρδιάς και του κυκλοφορικού τους συστήματος βασίζεται σε ασκήσεις όπως το τρέξιμο, η ποδηλασία και το cross-training. Απώτερος σκοπός εδώ δεν είναι άλλος από τηδιατήρηση σταθερού καρδιακού ρυθμού για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Τα χέρια
Οδηγός F1 χωρίς δυνατά χέρια απλά, δεν υπάρχει. Εννοείται ότι σκοπός της προετοιμασίας των άνω άκρων των οδηγών δεν είναι το «εφέ», αλλά η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής δύναμης σε συνδυασμό με τον μικρότερο δυνατό όγκο και βάρος σε αυτά -όγκος και βάρος που αφαιρούνται, εν τέλει, από αυτά που «κουβαλά» κατά τη διάρκεια του αγώνα μαζί του ο πιλότος στο μονοθέσιο. Ενδεικτικά, ο Φινλανδός πιλότος Heikki Kovalainen προπονεί τα χέρια του καθισμένος σε κάποια μπάλα ασκήσεων, κρατώντας μπροστά του ένα στρογγυλό τρίκιλο βάρος που μοιάζει με τιμόνι. Ακολουθώντας τις οδηγίες του γυμναστή, ο Kovalainen θα στρίψει το «τιμόνι» αριστερά, δεξιά ή θα το επαναφέρει σε οριζόντια θέση, στοχεύοντας τόσο στην αύξηση της μυικής δύναμης και της αντοχής των χεριών, όσο και στην βελτίωση των αντανακλαστικών του.
Τα πόδια
Όπως ισχύει και για τα χέρια, έτσι και για τα πόδια, στόχος είναι η επίτευξη της μέγιστης ενδυνάμωσης με παράλληλη μείωση του όγκου και του βάρους αυτών. Καθόλου εύκολη αποστολή, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι κατά μέσο όρο, για κάθε φρενάρισμα, κάθε πιλότος είναι υποχρεωμένος να ασκεί στο πεντάλ με το πόδι δύναμη που ισοδυναμεί με το σπρώξιμο 80 κιλών.
Το μυαλό
Κάθε αγώνας της F1 δεν διαφέρει και πολύ από μια παρτίδα σκάκι, που «απλά» τυχαίνει να λαμβάνει χώρα σε ταχύτητες άνω των 300 χλμ/ώρα. Για το λόγο αυτό, το τελευταίο και, ενδεχομένως, σημαντικότερο κομμάτι της προετοιμασίας των πιλότων αφορά τη διανοητική κατάστασήτους κατά τη διάρκεια της κούρσας -δηλαδή, πώς αυτοί θα παραμείνουν συγκεντρωμένοι και διαυγείς ακόμα και όταν η πίεση κτυπήσει κόκκινο. Προσοχή: δεν μιλάμε αποκλειστικά και μόνο για την «χαρτογράφηση» των σημείων της πίστας στα οποία οι πιλότοι πρέπει να φρενάρουν και να επιταχύνουν ή για την ιδανική πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν πάνω στην άσφαλτο. Όχι, το ζητούμενο εδώ είναι η δυνατότητα άμεσης επεξεργασίας και αξιολόγησης των δεδομένων και της στρατηγικής, όπως αυτά διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Απόλυτα φυσιολογικά, λοιπόν, ένα από τα πιο συνηθισμένα κόλπα στο εν λόγω κομμάτι είναι η «προπόνηση» σε ειδικές τεχνικές αναπνοής, που θα επιτρέψουν στον πιλότο να παραμείνει ήρεμοςακόμα και όταν όλα φαίνεται να πηγαίνουν στραβά.