Τι τους έκανε να τα προτιμούν σε καθημερινή βάση;

Τα αποξηραμένα σύκα είχαν σπουδαία θέση στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων, καθώς συχνά τα απολάμβαναν ως επιδόρπιο, τα λεγόμενα “τραγήματα”. Μέχρι σήμερα συνεχίζουμε να τα λατρεύουμε, καθώς αποξηραμένα στον ήλιο, γεμισμένα με ξηρούς καρπούς, βρασμένα σε ελαφρύ σιρόπι με μέλι, αλλά και στο φαγητό ή τις σαλάτες, τα ξερά σύκα είναι ένας πραγματικός θησαυρός για την υγεία.

Τι είναι: Τα αφυδατωμένα φρούτα της συκιάς, του φυλλοβόλου δέντρου που ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές της χώρα μας. Τα δημιούργησε η ανάγκη του ανθρώπου να τα διατηρήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τα πρώτα ξερά σύκα βρέθηκαν σε ανασκαφή μινωικής έπαυλης, στις Στέρνες Ακρωτηρίου Χανίων, και χρονολογούνται το 1340-1190 π.Χ. Από τότε μέχρι και σήμερα η παραγωγή τους συνεχίζεται χωρίς διακοπή και με την ίδια σχεδόν μέθοδο. Τα ξερά σύκα, ασκάδες ή ισχάδες, στην αρχαιότητα και το Βυζάντιο, ήταν πάντα το πρόχειρο χειμωνιάτικο κέρασμα – τα έβαζαν σε μεταλλικό τάσι και μετά στη φωτιά για να μελώσουν.

Πώς & πού παράγονται: Για αιώνες τα ξερά σύκα ήταν αγαπητά στα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Στις μέρες μας, το ξερό σύκο της Κύμης είναι αυτό που κατέχει ξεχωριστή θέση και μοναδικότητα στην εγχώρια παραγωγή.

Από το 1980 και μετά, η συγκέντρωση, συσκευασία και εμπορία του σύκου Κύμης γίνεται αποκλειστικά από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Περιφέρειας Κύμης που εδραίωσε τη συκοκαλλιέργεια και έσωσε το σπάνιο τοπικό προϊόν που έχει χαρακτηριστεί από την Ε.Ε. ως Π.Ο.Π.!

Έχει σαν μέλη του όλους τους συκοπαραγωγούς της περιοχής Κύμης και ο μέσος όρος της ποσότητας που συγκεντρώνεται σήμερα είναι 150 τόνοι! Το «Σύκο Κύμης» έχει δύο τύπους: τον κλιβανισμένο, με σύκα που έχουν υποστεί το στάδιο της θείωσης, με λευκό χρώμα και είναι ο πιο γνωστός τύπος στον καταναλωτή, και τον ακλιβάνιστο ή φυσικό, με σύκα που δεν έχουν υποστεί θείωση. Έχουν σκούρο καφέ χρώμα και δεν κυκλοφορούν σε μεγάλες ποσότητες στην αγορά.

Ιδιότητες & χρήσεις: Τα ξερά σύκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και σάκχαρα, σίδηρο, κάλιο, σελήνιο και ασβέστιο. Περιέχουν ακόμα μικρές ποσότητες βιταμίνης Α και C.

Η αντιοξειδωτική τους σύνθεση προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα, ενώ αποτελούν έναν από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους “καθαρισμού” του οργανισμού.

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται σε αυτά απορροφούν το νερό, τη χοληστερίνη, το τοξικό λίπος και τα περιττά στοιχεία που έχουν “τρυπώσει” στον οργανισμό σου, ενώ βοηθούν στην αποβολή τους ενισχύοντας γερά τη λειτουργία του εντέρου.

Το πιο δυνατό τους όπλο μάλιστα στον εν λόγω καθαρισμό είναι τα ταπεινά τους σπόρια!Όσο για τις θερμίδες, που θα προσδώσουν, δεν χρειάζεται να ανησυχείς στο παραμικρό, καθώς τα σύκα είναι τα ξερά φρούτα με τις λιγότερες θερμίδες (109 θερμίδες ανά δύο σύκα) έχοντας ταυτόχρονα τη μαγική ιδιότητα να σε κάνουν να αισθάνεσαι χορτάτος λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε φυτικές ίνες.

Τα καλά σύκα πρέπει να έχουν μαλακή υφή. Διατηρούνται σε δροσερό στεγνό μέρος. Τα τοποθετείτε σε σειρές μέσα σε μεταλλικό κουτί που έχετε στρώσει λαδόκολλα και βάζετε ενδιάμεσα φύλλα δάφνης.

Τα ξερά σύκα μπαίνουν σε γεμίσεις για κρεατικά, εμπλουτίζουν κομπόστες και σαλάτες, μπαίνουν σε κέικ, γίνονται τρουφάκια, μπισκότα και τάρτες. Ταιριάζουν με άλλα αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και σουσάμι, αλλά η γαστρονομική τους αποθέωση είναι με προσούτο και γραβιέρα ή γαλλικό σεβρ.

Έχει ευεργετικά αποτελέσματα για τον οργανισμό ενώ παράλληλα οι φαρμακευτικές ιδιότητές του είναι πάρα πολλές...

Ιδιαίτερη θέση στην ιστορία της φαρμακευτικής, κατέχει ο κρόκος Κοζάνης, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πολλών ασθενειών, κυρίως του καρδιαγγειακού συστήματος, γυναικολογικών και οφθαλμιατρικών παθήσεων, ανέφεραν σε πρόσφατη εκδήλωση που διοργάνωσε ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός κροκοπαραγωγών Κοζάνης, ειδικοί επιστήμονες.

Ο ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Μόσχος Πολυσίου, ο καθηγητής της φαρμακολογίας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνης Τσαρμπόπουλος, και ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πέτρος Ταραντίλης, αναφέρθηκαν στα ευεργετικά αποτελέσματα του κρόκου Κοζάνης και στα αποτελέσματα των τελευταίων ερευνών σχετικά με τις φαρμακευτικές ιδιότητες του.

Όπως είπαν, τελευταίες μελέτες αποδεικνύουν επίσης, τη χρησιμότητά του στην καταπολέμηση του άγχους, την ενίσχυση της μνήμης αλλά και νευροεκφυλιστικών παθήσεων (άνοια, νόσος του Alzheimer και Parkinson) ψυχιατρικών παθήσεων (κατάθλιψης).

Τα κύρια θεραπευτικά συστατικά του είναι η πικροκροκίνη και η κροκίνη. Περιέχει επίσης βιταμίνη Β12, λυκοπίνη, ζεαξανθίνη, α-β καροτένιο καθώς περιέχει και βιταμίνη C, σίδηρο, κάλιο και μαγνήσιο. Οι επιστήμονες έχουν επισημάνει ότι:

• Ανακουφίζει από τον στομαχόπονο.
• Καταπραΰνει τους πόνους των νεφρών, σε μικρές δόσεις, διεγείρει την όρεξη και κυρίως διευκολύνει την πέψη. Ακόμη περιορίζει τις γαστραλγίες, τον υστερισμό, τους σπασμούς, τον κοκκύτη και τους νευρικούς κωλικούς.
• Βελτιώνει το δέρμα από την ακμή με εξωτερική χρήση του.
• Έχει αντικαταθλιπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιγηραντικές και αντικαρκινικές ιδιότητες.
• Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία και τη μνήμη.
• Μειώνει την χοληστερίνη και εμφανίζει αντιθρομβωτική δράση.

Μειώνει την αρτηριακή πίεση
Έχει ευεργετική δράση σε άτομα που πάσχουν από άνοια ή Αλτσχάιμερ.
Βοηθά σε κρίσεις άσθματος ,στο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, τη ναυτία, τις πεπτικές διαταραχές, τις ενοχλήσεις κατά την οδοντοφυΐα .
Έχει αφροδισιακές ιδιότητες. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα ότι συνδέεται με τον έρωτα και την γονιμότητα.

Χρήση και Χαρακτηριστικά
Μπορούμε είτε να το πιούμε είτε να το χρησιμοποιήσουμε ως μπαχαρικό. Το χρώμα του πρέπει να είναι διακριτικό, βαθύ σκούρο κόκκινο, με μυρωδιά αρκετά χαρακτηριστική έως έντονη. Στο φαγητό δίνει μια πικάντικη γεύση με ωραίο άρωμα και κίτρινο χρώμα. Πρέπει να χρησιμοποιείται σε μικρή ποσότητα ώστε να μην πικρίζει το φαγητό. Ο κρόκος σε σκόνη προστίθεται στο φαγητό διαλυμένος σε νερό. Τα στίγματα πρέπει να μουλιάσουν σ' ένα φλιτζάνι νερό 1 ώρα πριν το μαγείρεμα και το προσθέτετε στο φαγητό, είτε μαζί με το νερό, είτε μόνο το νερό αφού σουρωθεί. Μπορείτε να το καταναλώσετε και ως ρόφημα όπου υπολογίζετε 10- 12 στίγματα για κάθε φλιτζάνι του τσαγιού.

Σημαντικές εξαγωγές
Το φυτό κρόκος είναι από τα πιο γνωστά καλλιεργούμενα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά της Ελλάδας τα οποία έχουν και σημαντικές εξαγωγές. Η ελληνική ετήσια παραγωγή κρόκου κατατάσσει την Ελλάδα στην πρώτη τριάδα των παραγωγών χωρών παγκοσμίως. Φυτεύεται κάθε καλοκαίρι και το φθινόπωρο, οι κάτοικοι της περιοχής, αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμ. κόκκινου κρόκου! Γι αυτό και είναι από τα ακριβότερα μπαχαρικά στον κόσμο αλλά και το καλύτερο ποιοτικά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μπορεί το 2015 να ήταν η χρονιά που χαρακτηρίσθηκαν ως «η πιο θρεπτική τροφή στον κόσμο» από τον παγκοσμίου φήμης σεφ, Τζέιμι Ολιβερ, αλλά στην ασιατική κουζίνα τα φύκια καταναλώνονται καθημερινά εδώ και χιλιάδες χρόνια και θεωρούνται κάτι σαν τα δικά μας λαχανικά, με τη διαφορά ότι αυτά προέρχονται από τη θάλασσα.

Τα υδρόβια αυτά φυτά και πιο συγκεκριμένα οι βρώσιμες μορφές τους, για παράδειγμα το νόρι, μπαίνουν πια και στο πιάτο της δυτικής κουλτούρας που τα έχει «αγκαλιάσει» και υπόσχονται να γίνουν ο σύμμαχος σας στο αδυνάτισμα αφού αποτελούν πηγές πολύτιμων για τον οργανισμό θρεπτικών στοιχείων, στην κορυφή των οποίων βρίσκεται η πρωτεΐνη φυτικής προέλευσης, που είναι παράλληλα απαραίτητη για την ενέργεια, τη δόμηση των ιστών και την καλή λειτουργία όλων των ζωντανών κυττάρων, αλλά ενισχύει και το μεταβολικό ρυθμό του οργανισμού, με αποτέλεσμα να μειώνει το λίπος.

Ακόμη, τα φύκια περιέχουν διαλυτές διαιτητικές φυτικές ίνες, οι οποίες όταν καταναλώνονται, έλκουν το νερό και φτάνοντας στο στομάχι, παίρνουν τη μορφή τζελ (γέλης), το οποίο γεμίζει το χώρο αυτό και έτσι υπάρχει γίνεται λιγότερη πρόσληψη τροφής. Η πέψη επιβραδύνεται όπως επιβραδύνεται και ο ρυθμός κατά τον οποίο απορροφούνται οι υδατάνθρακες κάτι που μειώνει τα επίπεδα των σακχάρων στο αίμα.

Αν θέλετε να διατηρήσετε τον εαυτό σας νέο και υγιή και παράλληλα να χάσετε βάρος, τότε θα πρέπει να γνωρίζετε η παραπάνω τροφή, είναι γεμάτη με αντιοξειδωτικά (η βιταμίνη Α, η βιταμίνη Ε, η βιταμίνη Κ κα), που κρατούν το σώμα ενεργοποιημένο σε όλη τη διαδικασία για το κάψιμο λίπους, αλλά μπορούν να βοηθήσουν και στην αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών ασθενειών.

Σημαντική είναι και η περιεκτικότητα τους σε μέταλλα, όπως ασβέστιο, χαλκό, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο και σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία κρίνονται απαραίτητα για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, αφού λειτουργούν σαν φυσικά αντιφλεγμονώδη, προστατεύουν από τον καρκίνο, βελτιώνουν την υγεία του εγκεφάλου και την ποιότητα της όρασης, καταστέλλουν την όρεξη, ελαχιστοποιούν την επιθυμία για φαγητό και μειώνουν τη συσσώρευση του λίπους.

Οι ευεργετικές ιδιότητες των φυκιών σχετίζονται και με το γεγονός, ότι αποτελούν πηγή ενός απαραίτητου ιχνοστοιχείου, του ιωδίου, που είναι σημαντικό για την υγεία του θυρεοειδούς και την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών, οι οποίες μεταξύ άλλων ελέγχουν και το μεταβολισμό.

Επιπλέον, το 2006 έρευνα έδειξε, ότι η φουκοξανθίνη, μια χρωστική ουσία που απαντάται στα καφέ φύκια wakame, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην απώλεια βάρους, γιατί διεγείρει την παραγωγή μιας πρωτεΐνης που αυξάνει την ικανότητα του σώματος να καίει λίπος και να διατηρεί τα κιλά του.

Τέλος, πέρα από τα πλεονεκτήματα στη διατροφή, τα «λαχανικά της θάλασσας» όπως τα αποκαλούν, χρησιμοποιούνται ευρέως στον τομέα της ομορφιάς και μάλιστα σε θεραπείες αδυνατίσματος, καθώς αυξάνουν τη θερμοκρασία του σώματος ενεργοποιώντας την κυκλοφορία του αίματος και δρουν κατά των εντοπισμένων λιπαποθηκών, αλλά συστήνονται και για τη συντήρηση της όψης του δέρματος, γιατί ενυδατώνουν σε βάθος το δέρμα, κάνουν σύσφιξη και λείανση και δρουν κατά του μόνιμου εχθρού, που δεν είναι άλλος από την κυτταρίτιδα.

Δοκιμάστε να καταναλώσετε τα φύκια με ψάρι ή ζυμαρικά!

Πηγή: bovary.gr

Έχει αντιοξειδωτική, αντικαρκινική, αντιφλεγμονώδη δράση και όχι μόνο...

Το ρόδι είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και μοναδικές ιδιότητες που το καθιστούν δημοφιλές σε όλο τον κόσμο.

της Δρ Αιμιλίας Βασιλοπούλου, Κλινική Διαιτολόγος-Ψυχολόγος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η επιστημονική του ονομασία είναι Punica granatum. Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο θάμνο που μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι 3-4 μ.

Απαρτίζεται από τρία βασικά μέρη, τους σπόρους ή « επισπέρμια», τον χυμό, και τον φλοιό. Έχει μεγάλο μέγεθος, σφαιρικό σχήμα και το χρώμα του φλοιού είναι από κόκκινο μέχρι βιολετί ανάλογα την ποικιλία.

Μέσα σε κάθε ρόδι υπάρχουν περισσότεροι από 600 μικροί σπόροι με γεύση, γλυκιά ή υπόξινη και μερικές φορές ελαφρά στυφή. Η ροδιά καλλιεργείται κυρίως στην Μεσόγειο, στην Ασία, στις ΗΠΑ, στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στην Αυστραλία καθώς και στη Νότια Αφρική. Είναι φυτό ανθεκτικό στη ζέστη, στην ξηρασία και στην έλλειψη φροντίδας.

Υπάρχουν πάνω από 500 ποικιλίες ροδιάς με κυριότερες τις εξής κατηγορίες:
Ξένες ποικιλίες: Angel Red, Balegal, Cloud, Crab, Early Wonderful, Fleshman, Francis, Granada, Green Globe, Home, King, Phoenicia, Sweet, Utah Sweet, Wonderful, Acco, Mollar de Elche και Hicaznar.
Ελληνικές ποικιλίες: Πολίτικη, Καράβελος, Ξινές Ροδιές, Λειφάνια, Τσιποροδιά, Χοντροροδιά (Καμπάτικα), Κρασοροδιά, και Ξινοροδιά (Αγριοκαμπάτικα).

Το ρόδι χαρακτηρίζεται από υψηλή συγκέντρωση φαινολών, μεγαλύτερη από αυτή του κόκκινου κρασιού, των μύρτιλλων, και του πορτοκαλιού, με κύριες ουσίες την πουνικαλαγίνη και την ελαγιτανίνη. Γενικά, το ρόδι περιέχει πολυφαινόλες, σάκχαρα, οργανικά οξέα, βιταμίνη C, ανόργανα συστατικά, αμινοξέα, φαινολικές ουσίες, φλαβονοειδή, ανθοκυανίνες, φλαβονόλες, ταννίνες.

Οι σπόροι του ροδιού είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C και αποτελούν πηγή φυτικών ινών. Ο χυμός ροδιού όπως αναφέρθηκε προηγούμενα είναι πηγή ασκορβικού οξέος (10- 20mg ανά 100 g χυμού) που ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία του ροδιού και την επεξεργασία που υφίσταται. Μάλιστα, η κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού ροδιού καλύπτει το 40% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σε βιταμίνη C και το 25% του φυλλικού οξέος που έχει ανάγκη καθημερινά ένας ενήλικας. Έχει περίπου 72 θερμίδες ανά 100 γρ.

H χημική σύσταση του ροδιού και συνεπακόλουθα του χυμού του ποικίλλει ανάλογα με την:
Ποικιλία της ροδιάς
Περιοχή καλλιέργειας
Ωριμότητα του καρπού
Καλλιεργητική πρακτική
Μέθοδο επεξεργασίας-παραγωγής χυμού
Είδος της συσκευασίας
Συνθήκες αποθήκευσης

Βρέθηκε πως οι καταναλωτές που ενδιαφέρονται για περισσότερο θρεπτικά ρόδια πρέπει να διαλέγουν ρόδια μικρού μεγέθους και κόκκινου χρώματος γιατί θεωρείται ότι έχουν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική ικανότητα και συγκέντρωση ασκορβικού οξέος, ανθοκυανών στο χυμό τους.

Η θεραπευτική δράση του ροδιού

Το ρόδι μπορεί να θεωρηθεί λειτουργικό τρόφιμο, καθώς διαθέτει φαινολικά συστατικά:
- ελλαγιτανίνες
- ανθοκυανίνες
- παράγωγα ελλαγικού οξέος
- σε διάφορα μέρη στα οποία αποδίδονται οι λειτουργικές και θεραπευτικές επιδράσεις του στην υγεία.

Συγκεκριμένα, διάφορες μελέτες καταγράφουν την αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή, αντιϊική, αντιφλεγμονώδη, αντικαρκινική και αντιδιαβητική δράση του. Επιπλέον, φαίνεται ότι η κατανάλωση ροδιού επιδρά στις καρδιαγγειακές παθήσεις, μειώνει την υπέρταση και την LDL χοληστερίνη, στην υπατοτοξικότητα, στην βελτίωση της στοματικής και δερματικής υγεία.

Ο χυμός ροδιού, λόγω της περιεκτικότητάς του σε πολυφαινόλες παρουσιάζει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία του ανθρώπου. Με άλλα λόγια, στο χυμό ροδιού έχει αποδοθεί:
- αντιοξειδωτική δράση,
- αντικαρκινική δράση,
- αντί-αθηροσκληρωτική δράση,
- αντιμικροβιακή δράση,
- αντιφλεγμονώδης δράση,
- προληπτική δράση έναντι καρδιαγγειακών παθήσεων,
- ικανότητα μείωσης της πίεσης του αίματος και της οξείδωσης της “κακής” χοληστερόλης,
- βοηθά στην κυκλοφορία του αίματος,
- προστατεύει κατά της οστεοαρθρίτιδας,
- ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η αντιοξειδωτική δράση του ροδιού

Οι ελεύθερες ρίζες που σχηματίζονται ενδογενώς στο ανθρώπινο σώμα, αντιδρούν και μπορούν να μεταβάλλουν τη δομή και τη λειτουργία πολλών κυτταρικών δομών, οδηγώντας σε πιθανή εκδήλωση ασθενειών.

Τα αντιοξειδωτικά είναι οι ενώσεις που μπορούν να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής των τροφίμων. Τα φρούτα, τα λαχανικά, διάφοροι καρποί, αποτελούν σημαντική πηγή φυσικών αντιοξειδωτικών. Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, C, Ε, σε φυλλικό οξύ, σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες, καθώς και σε αντιοξειδωτικές ουσίες όπως ταννίνες, ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ.

Είναι γεγονός πως τόσο ο πολτός, όσο και η φλούδα του ροδιού περιέχουν διαφορετικά είδη αντιοξειδωτικών ουσιών συμπεριλαμβανομένων και πολλών που δεν έχουν χαρακτηρισθεί επαρκώς μέχρι σήμερα.

Η συνολική αντιοξειδωτική ικανότητά του έχει υπολογιστεί ότι είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κόκκινου κρασιού ή του πράσινου τσαγιού. Σε πρόσφατη μελέτη, φάνηκε ότι το ρόδι και οι διάφορες ποικιλίες μούρων έχουν την ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση σε κυτταρικό επίπεδο. Η πρόσληψη φυσικών αντιοξειδωτικών, λοιπόν έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη και άλλων ασθενειών.

Τα αντιοξειδωτικά συστατικά του ροδιού δρουν:
παρεμποδίζοντας το σχηματισμό ελεύθερων ριζών,
απομακρύνοντας τις ελεύθερες ρίζες,
επιδιορθώνοντας τη ζημία στα προσβαλλόμενα κύτταρα,
εμποδίζοντας τις μεταλλάξεις.

Μελέτες έδειξαν ότι ο εμπορικός χυμός ροδιού έχει τριπλάσια αντιοξειδωτική δράση, λόγω της υψηλής σύστασης σε φαινόλες, σε σχέση με το κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι. Επιπλέον, συγκριτικά με άλλους χυμούς φρούτων (χυμός από σταφύλι, κράνμπερι, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι, μήλο, κεράσι και μύρτιλο), ο χυμός ροδιού υπερτερεί σημαντικά.

Πίνακας από το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών

Η αντιοξειδωτική δράση του χυμού ροδιού βασίζεται στην υψηλή περιεκτικότητά του σε φαινολικές ουσίες κυρίως στην πουνικαλαγίνη και την ελαγιτανίνη και λιγότερο στις ανθοκυανίνες και στα παράγωγα του ελλαγικού οξέος.
Μάλιστα, ορισμένες μελέτες υποστηρίζουν ότι η αντιοξειδωτική δράση των φρούτων και λαχανικών μεταβάλλεται ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε φαινολικά συστατικά.

Η αντιοξειδωτική δράση του χυμού ροδιού μεταβάλλεται ανάλογα με:
- την ποικιλία του ροδιού
- την περιοχή καλλιέργειας
- το κλίμα
- τις καλλιεργητικές πρακτικές
- την επεξεργασία που υφίσταται κατά τη χυμοποίηση.

Για παράδειγμα, χυμοί ροδιού που προκύπτουν από την έκθλιψη ολόκληρου του καρπού παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση, συγκριτικά με χυμούς μετά από έκθλιψη μόνο των σπόρων, λόγω της απελευθέρωσης των ελαγιτανινών που βρίσκονται στη φλούδα.

Η αντικαρκινική δράση του ροδιού

Η πλούσια περιεκτικότητα του χυμού της ροδιάς σε πολυφαινόλες, κυρίως σε κηκιδικό οξύ, δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς ερευνητές να θεωρούν ότι το ρόδι, έχει πολλές αντικαρκινικές δράσεις όπως αντιμεταστατική, προληπτική, καθώς και δράση ενάντια της αγγειογένεσης.

Έχει αποδειχθεί ότι τέσσερες χημικές ουσίες που περιέχονται στο χυμό του ροδιού, το ελλαγικό οξύ, το καφεϊκό οξύ, το λουτεολίνη και το πουνισικό οξύ, παρουσιάζουν ανασταλτικές ιδιότητες όσον αφορά την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, ιδίως του καρκίνου του προστάτη.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο συχνός καρκίνος στον άνδρα που παρουσιάζεται με την αυξημένη ηλικία και έχει συνήθως αργή εξέλιξη. Η κατανάλωση χυμού ροδιού, παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην επιβράδυνση της εξέλιξης του καρκίνου του προστάτη, καθώς επίσης μπορεί να μειώσει το ρυθμό επανεμφάνισης καρκίνου του προστάτη σε ασθενείς πού έχουν υποβληθεί είτε σε ριζική προστατεκτομή, είτε σε εξωτερική ακτινοβολία.

Ακόμη, έχουν παρουσιασθεί πολύ θετικά αποτελέσματα σε μελέτες που έγιναν για την αντιμετώπιση των καρκινικών κυττάρων του παχέος εντέρου καθώς και σημαντική μείωση των καρκινωμάτων του δέρματος.

Σε συνεργασία με την Κική Βαγιάνου, Φοιτήτρια Διαιτολογίας-Διατροφής ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Πηγές:

1.http://www.mydiatrofi.gr/trofi/trofima/frouta/rodi-idiotites-threptika-systatika-kai-thermides

2.http://christodouloufamily.gr/juices/pure-pomegranate-juice

3. Ζωγραφου Ελένη, Γεωπόνος, «Αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες εμπορικών χυμών με βάση το Ρόδι», Ιωάννινα, 2016

4. Παπαδογιαννάκη Εμμανουέλλα, «Αντιοξειδωτικά του Ροδιού και οι ευεργετικές τους ιδιότητες» Καλαμάτα, 2012

Η πλούσια σε λιπαρά οξέα σαρδέλα κατατάσσεται στη λίστα των υπερτροφών.

Η σαρδέλα, το φθηνό αφρόψαρο, θεωρείται υπερτροφή, γι' αυτό κερδίζει επάξια μια καλή θέση στην εβδομαδιαία λίστα του σούπερ μάρκετ.

Η σαρδέλα, ως ζωϊκή τροφή, μας παρέχει πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας. Αυτό όμως που την κάνει να ξεχωρίζει και να εντάσσεται στην κατηγορία των υπερτροφών είναι το είδος των λιπαρών που παρέχει. Η σαρδέλα μάς προσφέρει σημαντικές ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι απαραίτητα για τον οργανισμό επειδή δεν μπορεί να τα συνθέσει.

Γι’ αυτό πρέπει να του τα παρέχουμε συχνά μέσω της διατροφής μας. Η επάρκεια στα ω-3 λιπαρά οξέα συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερίνης, αλλά και της LDL χοληστερίνης, που θεωρείται επιβλαβής. Η κατανάλωση, λοιπόν, της υπερτροφής σαρδέλας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα συμβάλλει στην καλύτερη υγεία των αιμοφόρων αγγείων της καρδιάς.

* Οι σαρδέλες είναι φρέσκες όταν δεν έχουν έντονη μυρωδιά, τα μάτια τους είναι αστραφτερά και το σώμα τους στιλπνό.
* Προσέχετε να μην τις ψήνετε σε χαμηλή θερμοκρασία, γιατί στεγνώνουν, αλλά ούτε και σε πολύ υψηλή, γιατί πικρίζουν. Η ιδανική θερμοκρασία είναι οι 180° C.

Πηγή: www.vita.gr

Η τροφή-σύμμαχος για ένα υγιές σώμα - Ποιες οι ιδιότητές της

Αν πίνεις λίγο νερό, δεν κοιμάσαι επαρκώς και έχεις στρες, καταναλώνεις μέσα στην ημέρα επεξεργασμένα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι, δεν γυμνάζεσαι και κάθεσαι πολλές ώρες μέσα στην ημέρα, μην αναρωτιέσαι γιατί συσσωρεύεται λίπος στην κοιλιά σου.

Στο χέρι σου είναι να αντιστρέψεις την κατάσταση και να το δεις σταδιακά να εξαφανίζεται. Είναι ζήτημα υγείας.

Το λίπος στην κοιλιά μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μεταβολικών δυσλειτουργιών, υπέρτασης και καρδιακής νόσου.

Μικρές, διορθωτικές κινήσεις στην καθημερινότητά σου μπορούν σταδιακά να φέρουν αποτέλεσμα. Οι διατροφολόγοι υποστηρίζουν ότι μια τροφή μπορεί να σε βοηθήσει στην επίτευξη του επιθυμητού σωματικού βάρους, δημιουργώντας αίσθημα κορεσμού.

Παράλληλα, μπορεί να συμβάλλει στην καύση του λίπους στην κοιλιά.

Ερευνητές έχουν διαπιστώσει από μελέτες ότι οι άνθρωποι που λαμβάνουν σε καθημερινή βάση φυτικές ίνες χάνουν περισσότερο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς, σε σύγκριση με αυτούς που τις έχουν αποκλείσει από τη διατροφή τους.

Η τροφή που μπορεί να συμμαχήσει με τον οργανισμό σας για μια επίπεδη κοιλιά είναι η βρώμη. Ενα δημητριακό που αποτελεί πλούσια πηγή φυτικών ινών, βιταμίνης Β6, βιταμινών του συμπλέγματος Β, σιδήρου, μαγνησίου, φωσφόρου και μαγγανίου.

Οι πολυφαινόλες που περιέχει έχουν αντιοξειδωτική δράση για τον οργανισμό και συμβάλλουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος προλαμβάνοντας πιθανές βακτηριακές λοιμώξεις.

Δοκιμάστε να εντάξετε στη διατροφή σας ένα πρωινό που περιλαμβάνει γάλα χαμηλών λιπαρών, νιφάδες βρώμης, μέλι, κανένα και κομματάκι φρούτων. Θα δείτε σταδιακά αρκετά μεγάλη διαφορά μέσα στην ημέρα σας.

Οι πατάτες θεωρούνται πλέον μια από τις καλύτερες διατροφικές επιλογές για υγιή καρδιά ενώ έχει βρεθεί πως προστατεύουν επίσης από κάποιες μορφές καρκίνου, όπως ο καρκίνος του προστάτη.

Βραστές, ψητές, στο φούρνο ή πουρέ, οι πατάτες είναι μια από τις τροφές που αγαπάμε όλοι. Ωστόσο, πολλοί τις αποφεύγουν θεωρώντας πως παχαίνουν και πως οι υδατάνθρακες και το άμυλο που περιέχουν επιβαρύνουν την υγεία τους. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει όπως εξηγεί η Lauren Graf , διαιτολόγος και υπεύθυνη του προγράμματος για την υγεία της καρδιάς, Cardiac Wellness Program, στο Ιατρικό Κέντρο Montefiore της Νέας Υόρκης.

Γιατί οι πατάτες κάνουν καλό στην καρδιά

Οι πατάτες είναι πλούσιες σε κάλιο, το οποίο συμβάλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης ενώ, ειδικά όταν καταναλώνονται με τη φλούδα, περιέχουν επίσης πολλές φυτικές ίνες οι οποίες είναι γνωστό πως μειώνουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα. "Σίγουρα δεν εμπίπτουν στην κατηγορία του junk food ή των επεξεργασμένων υδατανθράκων" επισημαίνει η Graf. "Αντίθετα, η πατάτα θεωρείται πλέον ένα superfood για υγιή καρδιά!".

Αυτός είναι ο πιο ιδιαίτερος τρόπος να απολαύσετε τις πατάτες σας!

Σε αμερικανική έρευνα από τον αμερικανικό οργανισμό γεωργίας, USDA Agricultural Research Service, επιστήμονες έβαλαν κάτω από το μικροσκόπιο πάνω από 100 ποικιλίας πατάτας και ανακάλυψαν πως περιέχουν 60 διαφορετικές βιταμίνες και φυτοχημικά. Στα πιο βασικά τους ευρήματα ήταν τα φλαβονοειδή (τα οποία έχουν αναγνωρισμένο όφελος για την υγεία της καρδιάς ενώ επιπλέον προστατεύουν από τον καρκίνο του προστάτη και των πνευμόνων), ανάμεσά τους κερκετίνη που συμβάλει στην καλή υγεία του ανοσοποιητικού.

Στην εν λόγω έρευνα, βρέθηκε πως μια μέτρια πατάτα με τη φλούδα προσφέρει το 20% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας καλίου, μετάλλου που πολεμά την υπέρταση.

Οι λόγοι όμως που η πατάτα θεωρείται το νέο superfood για υγιή καρδιά δεν σταματούν εδώ! Σύμφωνα με τις διατροφικές οδηγίες του 2010 από επίσημες πηγές στις ΗΠΑ, οι πατάτες είναι ιδανική τροφή για ανθρώπους που έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα καθώς δεν περιέχουν καθόλου χοληστερόλη και κορεσμένα λιπαρά. Επιπλέον, είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης C η οποία προστατεύει τις αρτηρίες από τις βλάβες που προκαλεί η χοληστερόλη.

Μήπως είναι η ώρα να βάλουμε ξανά τις πατάτες στη διατροφή μας;

Πηγή: http://www.capital.gr

Γιατί είναι ξεχωριστά από τα άλλα φρούτα και γιατί πρέπει να τα εντάξουμε στη διατροφή μας...

Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διαπιστώνεται πως τα κράνα είναι σημαντικής διατροφικής αξίας, καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και η ολική αντιοξειδωτική τους ικανότητα είναι υψηλότερη από κάθε άλλο φρούτο με το οποίο συγκρίθηκαν.

Συγκεκριμένα, εξετάστηκαν ελληνικές ποικιλίες κρανιάς που ήδη καλλιεργούνται και έγινε σύγκριση με 62 ποικιλίες από 17 είδη οπωροφόρων με τη μέθοδο ΕΚΛΡ. Όπως προέκυψε, η αντιοξειδωτική ικανότητα των διαφόρων ειδών που μελετήθηκαν -με φθίνουσα σειρά- ήταν: κράνα, τζίτζιφα, κεράσια, κόκκινα σταφύλια, βατόμουρα, αχλάδια, λωτοί, δαμάσκηνα, ροδάκινα, λευκά σταφύλια, ρόδια, μήλα, νεκταρίνια, ακτινίδια, κυδώνια, σύκα, βερίκοκα. Διαφοροποιήσεις βρέθηκαν και μεταξύ ποικιλιών του κάθε είδους.

Έρευνες απέδειξαν ότι τα κράνα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φλαβονοειδή, ανθοκυάνες και φαινολικά παράγωγα. Σε άλλες εργαστηριακές έρευνες βρέθηκε μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο (Fe) αλλά και βιταμίνη C (103 mg/100 g), καθώς και υψηλή περιεκτικότητα σε ασκορβικό οξύ (4873 mg/100 g, περισσότερο από φράουλες, πορτοκάλια και ακτινίδια), καροτίνη και τανίνες.Λόγω των εμπεριεχομένων τανινών έχει, επίσης, στυπτικές ιδιότητες.

Ενδείξεις-θεραπευτικές χρήσεις

Πρώτος ο Διοσκουρίδης μας δίνει μία από τις πρώτες αναφορές στην φαρμακευτική χρήση της κρανιάς , προτείνοντας θεραπεία για τη δυσεντερία και τις γαστρεντερικές διαταραχές με κράνα που είχαν τοποθετηθεί σε άλμη.

Οι γνώσεις γύρω από τη χρήση των κράνων στην παραδοσιακή θεραπευτική, πέρασαν από γενιά σε γενιά και εφαρμόζονται μέχρι και σήμερα στην πράξη με επιτυχία.

Χρησιμοποιούνται λοιπόν στις μέρες μας κατά της διάρροιας και των εντερικών παθήσεων, λόγω της στυπτικότητας τους που οφείλεται στις τανίνες.

Ο φλοιός, οι βλαστοί και οι ρίζες, χρησιμοποιούνται ως αντιπυρετικά.

Στις ορεινές περιοχές της χώρας μας, τα κράνα επίσης χρησιμοποιούνται κατά των καρδιακών παθήσεων , κατά του κοιλόπονου και των πόνων περιόδου, σε στομαχικές και εντερικές διαταραχές, ως χωνευτικό και ως τονωτικό κατά τη διάρκεια εργασίας.

Σύμφωνα με μια Μateria Medica του 1827, ο φλοιός της κρανιάς αναφέρεται ως τονωτικός, στυπτικός και διεγερτικός και η σκόνη του δίνεται σε εγχύματα και αφεψήματα για ενοχλήσεις στο στομάχι και το έντερο. Επειδή όμως η ίδια η σκόνη προκαλούσε διαταραχές, συνδυαζόταν η χρήση της με λαύδανο. Η δοσολογία λήψης της σκόνης του φλοιού ήταν 2 κουταλάκια και δινόταν σε όλες τις περιπτώσεις καταβολής και αδυναμίας από ασθένεια σε συνδυασμό με άλλα τονωτικά και αρωματικά φυτά.

Ιδιαίτερα αξιόλογη όσον αφορά τη χρήση της κρανιάς είναι μια δημοσιευμένη εθνοφαρμακολογική μελέτη του τμήματος Συστηματικής Βοτανικής και φυτογεωγραφίας της Βιολογικής σχολής του ΑΠΘ (Δ, Βώκου, Κ. Κατράδη, Σ. Κοκκίνη 1993) που αφορούσε τον Εθνικό Δρυμό Βίκου – Αώου.

Στη μελέτη αυτή, έγινε μια συλλογή γνώσεων για τα φαρμακευτικά φυτά των Ζαγοροχωρίων της Ηπείρου και συγκεντρώθηκαν πληροφορίες από τους κατοίκους και από παλιές συνταγές των λεγόμενων “ βικογιατρών ή κομπογιαννιτών “ της περιοχής. Η κρανιά λοιπόν αναφέρεται ως φυτό αναζωογονητικό, αναλγητικό, αντισπασμωδικό, καταπραϋντικό, στυπτικό, αιμοστατικό κατά της δίψας, κατά της διάρροιας, κατά της δυσεντερίας και της ελονοσίας.

Στα ορεινά χωριά των Πιερίων, οι κάτοικοι χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα σαν φάρμακο ένα είδος τοπικού λικέρ από κράνα. Μαζεύουν τα κράνα στα τέλη Αυγούστου, τα τοποθετούν σε βάζο με ζάχαρη, κονιάκ, γαρύφαλλα και κανέλλα, και τον Οκτώβριο το μαζεύουν, το σουρώνουν και παίρνουν το λικέρ. Έπειτα το αποθηκεύουν και πίνουν μισό ποτηράκι από το λικέρ σε πόνους στομαχιού, κοιλιάς, πόνους περιόδου και κολικούς εντέρου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι πληροφορίες για τη χρήση της κρανιάς που προέρχονται από τα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας στη περιοχή της Καστοριάς. Οι κάτοικοι εκεί μαζεύανε τα κράνα και ξεραίνανε τα κουκούτσια τους στη ντουλάπα.

Όταν είχαν πόνους στη μέση, ή πέτρα στο νεφρό, έβραζαν τα κουκούτσια σε νερό και πίνανε μισό ποτηράκι κάθε βράδυ. Επίσης, όταν είχανε «καρναβίτσες» ή αλλιώς μυρμηκίες όπως τις ονομάζουμε σήμερα, έκαιγαν τα κλαδιά της κρανιάς, έπαιρναν τη στάχτη, την αραίωναν σε νερό και την τοποθετούσαν επάνω στη μυρμηκία. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους μετά από τη διαδικασία αυτή οι μυρμηκίες εξαφανίζονταν.

Η χρήση του Cornus mas είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη λεκάνη της Μεσογείου και κατά καιρούς εκπονούνται διάφορες εθνοφαρμακολογικές μελέτες στις οποίες συναντούμε την κρανιά, ως ένα φαρμακευτικό φυτό που αποθηκευόταν σε κάθε σπίτι με σκοπό να χρησιμοποιηθεί όπου θα παρουσιαζόταν ανάγκη.

Στην περιοχή Kirklareli της Τουρκίας, κοντά στην Ανδριανούπολη οι κάτοικοιχρησιμοποιούσαν τα φρούτα και τον φλοιό της κρανιάς για φαρμακευτικές χρήσεις (Şǖkran Kǖltǖr 2007) .Έβραζαν τα κράνα σε νερό με ζάχαρη και έπιναν το υγρό αυτό 2 φορές τη μέρα για 8 μέρες σε περιπτώσεις νεφρίτιδας, καρδιακών παθήσεων και σε διάρροια. Το ίδιο αφέψημα δινόταν 2 φορές τη μέρα για 10 μέρες σε βήχα, κρύωμα ή γρίπη. Χρησιμοποιούσαν επίσης τη στάχτη του φλοιού της κρανιάς εξωτερικά ως αντιμυκητισιακό.

Μία άλλη εθνοφαρμακολογική μελέτη που αφορούσε τις χρήσεις των φαρμακευτικών φυτών στην περιοχή Žejane της Κροατίας, αναφέρει την παρασκευή ξυδιού από τα κράνα, το οποίο χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους εσωτερικά ως προϊόν κατά της παχυσαρκίας και εξωτερικά, κατά των αιματωμάτων, του πυρετού και του πονοκεφάλου.

Στην Eclectic Materia medica του Felter από το 1922 αναφέρεται για πρώτη φορά ως επίσημη δρόγη το Cornus specific medicine , το οποίο προερχόταν από το φλοιό του Cornus florida και δινόταν σε δοσολογία από 2-60 σταγόνες στη θέση της κίνας (Cinchona) σε ελονοσία, όταν δεν ήταν ανεκτή η κινίνη, σε πυρετούς περιοδικού τύπου, αδύναμο σφυγμό, σε πονοκέφαλο από πύρωση, κινίνη και γενική εξάντληση.

Τέλος αναφέρεται και η χρήση της σε γαστρικό έλκος.

Οι ιθαγενείς Cherokee των διαφόρων περιοχών της Αμερικής χρησιμοποιούσαν ευρέως στην καθημερινή τους πρακτική τα είδη Cornus florida και Cornus alternifolia. Τα εγχύματα του φλοιού της ρίζας, δίνονταν σε διάρροια, ενώ έγχυμα του εξωτερικού φλοιού από το Cornus alternifolia δινόταν εσωτερικά για την αντιμετώπιση συμπτωμάτων του ουροποιητικού συστήματος και σε αφροδίσια νοσήματα.

Εγχύματα από μεριστώματα, φλοιό ή ρίζες του Cornus alternifolia δίνονταν σε βήχα, λαρυγγίτιδα και γρίπη. Γενικότερα την εποχή εκείνη, υπήρχε η παραδοχή ότι ο φλοιός των 2 παραπάνω ειδών ήταν τονωτικός και διεγερτικός, ενώ υπάρχουν αναφορές για τη χρήση του σε πυρετό , ελονοσία και φυματίωση.

Στη βιβλιογραφία συχνά συναντούμε τη χρήση του φλοιού των φυτών αυτών στην ελονοσία και η δράση αυτή παρομοιάζεται με τη χρήση του φλοιού της Cinchona, δηλαδή τα χημικά συστατικά του δρούσαν σαν υποκατάστατα της κινίνης.

Τέλος οι ινδιάνοι της ΝΑ. Αμερικής απέδιδαν στο έγχυμα του φλοιού αναλγητικές ιδιότητες και το χρησιμοποιούσαν σε πόνους μέσης και πονοκεφάλους.

Στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική τα είδη του γένους cornus χρησιμοποιούνται σε διάφορα παρασκευάσματα σε συνδυασμό με άλλα φαρμακευτικά φυτά για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του σακχαρώδους διαβήτη. Η πλειοψηφία των σκευασμάτων αυτών έχουν μελετηθεί επιστημονικά για την υπογλυκαιμική τους δράση και είναι αποδεκτά και ευρέως χρησιμοποιούμενα στην Κίνα.

Άλλες χρήσεις

Το γερό ξύλο της κρανιάς την καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμη για την κατασκευή διαφόρων μικροαντικειμένων και εργαλείων.
Τα πιο γερά γκλιτσόξυλα των τσοπάνων μέχρι και σήμερα, γίνονται από νεαρούς βλαστούς κρανιάς.

Κρανίσιες βέργες χρησιμοποιούσαν και οι δάσκαλοι παλαιότερα για το εκπαιδευτικό τους έργο.

Από το φλοιό της κρανιάς παραλαμβάνουμε κόκκινη βαφή, με την οποία στο παρελθόν έβαφαν δέρματα, ενώ με το βράσιμο των καρπών έβαφαν τα αυγά.

Παραδοσιακά, τα κράνα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών, μαρμελάδας και γλυκών. Πολύ γνωστό είναι και το παραδοσιακό λικέρ κράνου το οποίο το φτιάχνουν οι γυναίκες σε πολλά χωριά της Ελλάδας, με πρώτη ύλη τσίπουρο ή κονιάκ.

Το φθινόπωρο έφτασε οπότε ευκαιρία να ανακαλύψουμε μερικούς από τους... θησαυρούς του.

Η τελευταία ξεκινά από μέσα και νέες συνήθειες εντάσσονται στην καθημερινότητά μας. Το Φθινόπωρο έχει τις δικές του υπερτροφές.

Τα superfoods είναι ευεργετικές τροφές που έχουν ως λέξεις-κλειδιά την αποτοξίνωση και την ευεξία.

Βοηθούν στο κάψιμο των θερμίδων, στην πέψη και στην διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής.

Η φύση μας προσφέρει φάρμακα που δίνουν απάντηση σε κάθε ανάγκη ή έλλειψη του οργανισμού και οι ευεργετικές τους ιδιότητες μπορούν να φέρουν γρήγορα αποτελέσματα.

Μια από τις υπερτροφές του φθινοπώρου μπορεί να βοηθήσει δραστικά στην μείωση της πείνας αλλά και στην καύση του λίπους. Το γκρέιπφρουτ είναι μια από τις τροφές με πολλαπλές, ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό μας. Πλούσια πηγή βιταμίνης C, Α και B. Περιέχει φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο και μαγγάνιο.

Ενα ρόφημα με γκρέιπφρουτ μπορεί να βοηθήσει δραστικά στην αποτόξινωση του οργανισμού και στην καταπολέμηση του ενοχλητικού φουσκώματος. Το αίσθημα κορεσμού έρχεται πιο γρήγορα και βοηθά στην καύση του λίπους.

Το γκρέιπφρουτ επιτυχάνει τον μεταβολισμό και συμβάλλει στη μείωση της χοληστερίνης.

Αν θέλετε να θωρακίσετε τον οργανισμό σας, ήρθε η στιγμή να εντάξετε στο καθημερινό σας διαιτόλογιο τις τροφές-δυναμίτες. Σαν το γκρέιπφρουτ.

Πηγή: www.bovary.gr

Μόνο και μόνο το σχήμα από το σχήμα καρπού - μοιάζει με τον ανθρώπινο εγκέφαλο - μπορεί κάποιος να υποθέσει τα οφέλη που έχουν τα καρύδια στην σωματική και πνευματική υγεία μας.

Μετρήστε τα οφέλη τους!

Τα καρύδια περιέχουν πολλά και σημαντικά θρεπτικά συστατικά, ιδίως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που είναι απαραίτητα για τη βέλτιστη υγεία.

Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή ενέργειας, ενώ περιέχουν θρεπτικά συστατικά, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και απαραίτητες βιταμίνες.

Είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (περίπου 72%), όπως το ελαϊκό οξύ, ενώ είναι μια από τις καλύτερες πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, όπως το λινολεϊκό οξύ, το α-λινολενικό οξύ και το αραχιδονικό οξύ. Η τακτική κατανάλωση καρυδιών στο πλαίσιο ισορροπημένης διατροφής μειώνει την LDL («κακή χοληστερόλη») και αυξάνει την HDL («καλή χοληστερόλη»). Έρευνες δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συμβάλλει στην αποτροπή της νόσου της στεφανιαίας αρτηρίας και των εγκεφαλικών επεισοδίων.

Αν τρώτε μόλις 25 γραμμάρια καρύδια την ημέρα θα πάρετε περίπου το 90% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα Ω-3 λιπαρά οξέα, λόγω της αντι-φλεγμονώδους δράσης τους, συμβάλλουν στην μείωση της πίεσης του αίματος, του κινδύνου της στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου, καθώς στην προστασία από καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη.

Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή πολλών φυτοχημικών ουσιών που έχουν μεγάλη αντιοξειδωτική δράση. Μερικά από αυτά είναι η μελατονίνη, ελλαγικό οξύ, βιταμίνη Ε, καροτενοειδή και πολυ-φαινολικές ενώσεις. Αυτές οι ενώσεις είναι γνωστό ότι έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία κατά του καρκίνου, της γήρανσης, της φλεγμονής και των νευρολογικών ασθενειών.

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Scranton στην Πενσυλβάνια ανακάλυψαν ότι τα καρύδια έχουν τα υψηλότερα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ποπυφαινολικών από οποιοδήποτε άλλο βρώσιμο καρπό με κέλυφος. Η κατανάλωση μόλις 6-7 καρυδιών την ημέρα συμβάλλουν σημαντικά στην εξόντωση των ελευθέρων ριζών από το ανθρώπινο σώμα.

Τα καρύδια είναι επίσης εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε και ειδικά της γ-τοκοφερόλης σε ποσότητες περίπου 21% (που αντιστοιχεί περίπου στο 140% της συνιστώμενης καθημερινής ποσότητας).Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό λιποδιαλυτικό αντιοξειδωτικό, που απαιτείται για τη διατήρηση της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης στις βλεννώδεις μεμβράνες και στο δέρμα, προστατεύοντάς την από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.

Έχουν επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως ριβοφλαβίνη, νιασίνη, θειαμίνη, παντοθενικό οξύ, βιταμίνη Β-6 και φολικά οξέα.

Επίσης, τα καρύδια είναι πολύ πλούσια πηγή μετάλλων, όπως μαγγάνιο, χαλκός, κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Ο χαλκός είναι ένας συμπληρωματικός παράγοντας για πολλά ζωτικής σημασίας ένζυμα. Ο ψευδάργυρος συμβάλλει σε άλλα ένζυμα που ρυθμίζουν την σωματική αύξηση και ανάπτυξη, την παραγωγή σπέρματος, την πέψη και τη σύνθεση νουκλεϊκών οξέων. Το σελήνιο με τη σειρά του λειτουργεί ως συμπληρωματικός παράγοντας για την παραγωγή αντιοξειδωτικών ενζύμων, όπως η γλουταθειόνη.

Τέλος, το καρυδέλαιο παρουσιάζει εξαιρετικές στυπτικές ιδιότητες. Εφαρμόζεται τοπικά και βοηθά να κρατήσετε το δέρμα σας καλά προστατευμένο από την ξηρότητα.