Έχει εγκεφαλική παράλυση αλλά είναι πρωταθλητής του bodybuilding!

Ένας bodybuilder με εγκεφαλική παράλυση αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας...

Μάλιστα, δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως έμπνευση για την δύναμη του ανθρώπου και την αγάπη για την ζωή από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.

Βλέπετε, είναι ένας νέος άνθρωπος που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση (cerebral palsy) αλλά αυτό δεν τον έχει καταβάλλει, ούτε πνευματικά, αλλά ούτε και σωματικά.

Μέσω του διαδικτύου τις τελευταίες εβδομάδες, η φήμη του Steve Alexy από το Suffolk της Βιρτζίνια στις ΗΠΑ έχει εξαπλωθεί ραγδαίως. Και αδυνατούμε να σκεφτούμε κάποιον που να αξίζει τέτοιας αναγνώρισης περισσότερο από τον Steve.

Στο εκπληκτικό βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τον Steve Alexy να εκτελεί μια σειρά από στάσεις σε ένα διαγωνισμό bodybuilding. 

 

 

 

Έχει δεκάδες χιλιάδες φίλους και ακόλουθους στο Instagram, όπου περιγράφει ο ίδιος την παρουσία του στα social media ως “Εμπνέοντας τους άλλους μέσα από το ταξίδι μου ως bodybuilder με εγκεφαλική παράλυση”.

Ο Steve Alexy άρχισε να διαγωνίζεται στο bodybuilding πριν από μερικά χρόνια και έχει ήδη πάρει έξι τρόπαια. Ο ίδιος λέει συνεχώς: “Μπορεί να έχω μια αναπηρία, αλλά δεν είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες”. Εδώ τον βλέπετε σε στιγμές προπόνησης στο γυμναστήριο:

Όταν ήταν νεότερος, οι γιατροί είχαν προβλέψει ότι δεν θα είναι σε θέση να περπατήσει. Αλλά ο ίδιος δεν χάνει ούτε μέρα προπόνησης στο γυμναστήριο και έχει διαψεύσει τις προβλέψεις των γιατρών.

“Εύχομαι αυτοί οι γιατροί να με βλέπουν σήμερα”, είπε.

Το σίγουρο είναι πως ο Steve Alexy είναι παράδειγμα για όλους μας. Σε ευχαριστούμε γι' αυτό, Steve.

1 nifWP1Th9Y4Gk5spMKDaFw

21158

www.dailymail.co.uk

  • Κατηγορία Νέα

Πως το σκόρδο εξοντώνει όλες τις ασθένειες και σώζει ζωές

Για πάρα πολλά χρόνια το σκόρδο χρησιμοποιείται ως μέσο θεραπείας διαφόρων ασθενειών...

Αν θέλετε να ζήσετε μια μακρά ζωή γεμάτη ενεργητικότητα και υγεία, τροφοδοτήστε τα κύτταρα σας με σκόρδο – το πανάρχαιο βότανο με τις ιαματικές ιδιότητες- που χρησιμοποιείται πάνω από 10.000 χιλιάδες χρόνια ως τονωτικό και θεραπευτικό για όλες σχεδόν τις ασθένειες.

Το σκόρδο δρα κατά της γήρανσης, του καρκίνου, του Αλτζχάιμερ, της κατάθλιψης, των αλλεργιών, του εμφράγματος, του κρυώματος, των ιών, των μικροβίων...

Και τέλος δεν έχει η λίστα με τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ο άνθρωπος από αυτό το μικρό θαυματουργό δώρο της φύσης.

Καταναλώστε σκόρδο είτε με την φυσική του μορφή. Αν σας αρέσει, μπορείτε να το τρώτε ωμό η ελαφρά μαγειρεμένο, λιωμένο η κομμένο σε φέτες. 

Το σκόρδο απλό και ανθεκτικό, με όλες τις απίθανες χημικές ενώσεις που περιέχει, δρα κατά πάντων κι εξοντώνει, ότι βρεθεί στον δρόμο του, για την υγεία μας δε, είναι σχεδόν πανάκεια. Το σκόρδο μαζί με το παντζάρι ήταν από τις τροφές της θεάς Αφροδίτης, για να διατηρεί την σφριγηλότατα, την χάρη της και τον ερωτισμό της. 
 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡΔΟ...ΑΛΛΆ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ

Το σκόρδο πρέπει να μασιέται στο στόμα και να καταπίνεται μαζί με λίγο νερό. Έχουμε γίνει όμως μάρτυρες, συνήθως μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων που τρώνε σκόρδο, γιατί γνωρίζουν πως ρίχνει την πίεση, να αναδίδουν μια πολύ άσχημη μυρωδιά. Θεωρούμε πως ευθύνεται γι αυτό το σκόρδο, αλλά δεν είναι έτσι. Για την άσχημη μυρωδιά δεν ευθύνεται το σκόρδο αλλά το σώμα, το αδύναμο ανοσοποιητικό και οι άσχημη κατάσταση που βρίσκεται. Ας το κάνω πιο λιανά.

Ένα μικρό παιδί, ή ένας υγιής άνθρωπος, όταν τρώει σκόρδο, μασώντας το, δεν μυρίζει άσχημα, μυρίζει σκόρδο. Ένας άνθρωπος με άσχημη σωματική κατάσταση, ασθενής, όταν φάει σκόρδο, βρωμάει από χιλιόμετρα μακριά. Δεν ευθύνεται το σκόρδο, αλλά οι τοξίνες από τα κρέατα, τηγανιτά, γαλακτοκομικά που ταυτόχρονα, καταναλώνει. Το σκόρδο προσπαθώντας να καθαρίσει, δημιουργεί αταξία στο σώμα και στις οσμές του.

ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ 

Το σκόρδο μπορεί να βοηθήσει να αποφύγεις τον καρκίνο καθώς μεγαλώνεις. Οι άνθρωποι που καταναλώνουν σκόρδο έχουν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως καρκίνο του στομάχου και του παχέως εντέρου. Όπως έδειξε μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του πανεπιστήμιου της Μινεσότα και στη όποια πήραν μέρος 60 χιλιάδες ηλικιωμένες γυναίκες από την πολιτεία της Αιόβα, που έτρωγαν σκόρδο περισσότερο από μια φορά την εβδομάδα είχαν τις μισές πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του εντέρου σε σχέση με αυτές που δεν έτρωγαν ποτέ σκόρδο. Παράλληλα μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Κίνα και την Ιταλία, έδειξαν ότι τα άτομα που καταναλώνουν σκόρδο και κρεμμύδια, στο πλαίσιο αυστηρά υγιεινής διατροφής, διατρέχουν λιγότερες από τις μισές πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του στομάχου.

001 xtreme

Νευρική ανορεξία: Η ύπουλη ασθένεια και τα συμπτώματά της

Λίγο τα πρότυπα αλλά και η γενικευμένη κρίση της εποχής, οδηγούν σε άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις οι οποίες να επηρεάζουν άμεσα και την υγεία μας...  Η νευρική ανορεξία, η ύπουλη αυτή ασθένεια "χτυπά" συνήθως τους εφήβους αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες.

Για να ξέρουμε σε τι ακριβώς αναφερόμαστε, η νευρική ανορεξία είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται κυρίως από άρνηση για διατήρηση ενός υγιούς φυσιολογικού βάρους και έναν μανιώδη φόβο για την απόκτηση βάρους σε συνδυασμό με μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό του ατόμου.

Είναι μια σοβαρή ψυχική αρρώστια με υψηλό ποσοστό παρενεργειών και το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις ψυχικές ασθένειες...

 

Δείτε παρακάτω τα συμπτώματα και προστατέψτε εσάς αλλά και τους ανθρώπους που αγαπάτε:

 

Ψυχολογικά συμπτώματα

Διαταραχή στην αντίληψη της σωματικής εικόνας, δηλαδή το άτομο υπερεκτιμά το σωματικό του βάρος και αισθάνεται ακόμα πιο παχύ όσο αδυνατίζει.

Εμμονή με τις θερμίδες και την ποσότητα των λιπαρών στα τρόφιμα.

Κατάθλιψη. Συχνά τα άτομα με νευρική ανορεξία εμφανίζουν μειωμένο ενδιαφέρον για άλλες ασχολίες και συνήθως είναι μελαγχολικά και λυπημένα.

Διαχωρισμός των τροφών σε ''καλά'' και "κακά''. Βέβαια τα τρόφιμα που το άτομο τα θεωρεί ¨κακά¨ τα απομακρύνει για πάντα από το διαιτολόγιό του και αρνείται έστω και να τα δοκιμάσει.

Απομόνωση. Συνήθως αποφεύγουν να βλέπουν φίλους και να συναναστρέφονται με πολλά άτομα ή ακόμα και με άτομα της οικογένειάς τους τα οποία προσπαθούν να αφυπνίσουν το άτομο για την κατάσταση της υγείας τους.

Άσκηση με εμμονικό τρόπο.
Τέλος τα άτομα με νευρική ανορεξία ασχολούνται με μεγάλη σχολαστικότητα στην προετοιμασία των γευμάτων τους. Κόβουν το φαγητό σε μικρές ποσότητες και συχνά αρνούνται να φάνε με άλλα άτομα ή αν το κάνουν συνήθως πετούν κρυφά φαγητό.


Σωματικά συμπτώματα

Απώλεια βάρους μεγαλύτερη του 20% του αρχικού βάρους του που οφείλεται σε άρνηση για το φαγητό.

Αμηνόρροια. Οι γυναίκες με νευρική ανορεξία σταδιακά καταλήγουν να έχουν διακοπή της έμμηνου ρύσεως.

Ξηρό δέρμα και δερματίτιδα (φλεγμονή του δέρματος)

Τριχοφυϊα. Εμφανίζονται σε όλο το σώμα μικρές , ανοιχτόχρωμες τρίχες.

Κάνουν χρήση καθαρτικών, εμετικών και διουρητικών φαρμάκων ώστε να αποβάλλουν θερμίδες.

Πρόκληση εμετού για να αποβάλλουν φαγητό.

Οιδήματα και κνησμός.

Δυσκοιλιότητα ή διάρροια λόγω της διαταραγμένης πρόσληψη τροφής.

Τερηδόνα που οφείλεται στην πρόκληση εμετού.

Μειωμένη αντοχή στο κρύο εξαιτίας της έλλειψης μονωτικού λίπους.

Κακή κυκλοφορία του αίματος λόγω πολύ χαμηλής πίεσης. Εμφανίζουν επίσης πολύ χαμηλή θερμοκρασία σώματος (υποθερμία) καθώς το σώμα προσπαθεί να εξοικονομήσει ενέργεια.

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Υγεία

Ποια ασθένεια δυσκολεύει τους άνδρες στο σεξ

Δυο από τα βασικά συμπτώματα της νόσου Peyronie, είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ και η ξαφνική κάμψη των... προσόντων. Αν η νόσος δεν αντιμετωπισθεί άμεσα μπορεί να προκαλέσει μόνιμη στυτική δυσλειτουργία!
 
Όπως τονίζει ο χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος κ. Θάνος Παλλαντζάς στο iatropedia.gr, η νόσος ''πολλές φορές παρουσιάζεται σαν ένα περίεργο στράβωμα, που εμποδίζει τις ερωτικές επαφές, μπορεί δε να συνοδεύεται από πόνο στη στύση, ενώ αρκετές φορές συνυπάρχει με στυτική δυσλειτουργία.
 
Όταν κάποιος άνδρας έχει τα συμπτώματα αυτά θα πρέπει άμεσα να συμβουλευτεί τον ανδρολόγο του για την αντιμετώπιση της νόσου».
 
Πως εμφανίζεται 
 
Σύμφωνα με τους ανδρολόγους τα συμπτώματα της νόσου Peyronie, μπορούν είτε να εμφανιστούν βαθμιαία, είτε ξαφνικά και παρουσιάζουν:
 
Σημαντική κάμψη των ανδρικών γενετικών οργάνων είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω , είτε πλαγίως, ανάλογα με το που έχουν σχηματισθεί οι πλάκες από ινώδη ιστό,  
 
Εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας, 
Μείωση του μεγέθους
Έντονος  πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
 
Ποιοι παράγοντες ενοχοποιούνται
 
Δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητό για τους επιστήμονες, ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν τη νόσο Peyronie.
 
Πιθανολογείται ότι την προκαλούν η καταστροφή μικρών αιμοφόρων αγγείων, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, της άθλησης, ή ενός ατυχήματος.
 
Στο σημείο τραυματισμού μπορεί να παγιδευτούν κύτταρα κατά τη διαδικασία επούλωσης, τα οποία ίσως σχηματίσουν τον ινώδη ιστό.
 
Παράλληλα είναι πολύ πιθανό να υπάρχει και γενετικός αιτιολογικός παράγοντας για την εμφάνιση της νόσου. Ένας σημαντικός αριθμός ανδρών άλλωστε που είχαν την εμπειρία ενός τραυματισμού στα γενετικά όργανα δεν εμφάνισαν ποτέ νόσο Peyronie επισημαίνει ο ειδικός επιστήμονας. 
 
 
Ο χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος κ. Θάνος Παλλαντζάς
 
Σύμφωνα με τον κ.Παλατζά ''πολλοί ασθενείς εμφάνισαν τη νόσο ενώ δεν είχαν ποτέ τραυματιστεί. Για το λόγο αυτό υπάρχουν ειδικοί που πιστεύουν πως η νόσος Peyronie μπορεί να σχετίζεται με κάποια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος''.
 
Πως αντιμετωπίζεται
 
Οι φαρμακευτικές αγωγές που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τους ανδρολόγους, είναι απογοητευτικές και  δεν έχουν πείσει  ιατρούς και πάσχοντες για τα αποτελέσματα τους.
 
«Η  μόνη μέχρι σήμερα αξιόπιστη αντιμετώπιση της νόσου είναι η χειρουργική λύση,η οποία έχει σίγουρα αποτελέσματα, ακόμη και στις περιπτώσεις που έχουν περάσει έξι μήνες από την εμφάνιση της νόσου» τονίζει ο κ Παλλαντζάς.
 
Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι :
 
Απλή συρραφή στην αντίθετη πλευρά της πλάκας και της στροφής (Nesbitt),
Χαλαρωτικές τομές  της  πλάκας,
 
Γεωμετρική υπολογιστική  αφαίρεση της πλάκας 
Μοντελοποίηση με ενδοπεικό ένθεμα, το οποίο επιλέγεται από τον εξειδικευμένο χειρουργό βάση του ιστορικού 
Η χρήση μοσχευμάτων που εξασφαλίζουν την αφαίρεση της νόσου 
 
Καταλήγοντας ο κ. Παλλατζάς αναφέρει ότι όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις διαρκούν περίπου μία ώρα, δεν χρειάζονται νοσηλεία αλλά και ούτε ιδιαίτερη μετεγχειρητική παρακολούθηση. Η πλήρης επάνοδος στην ενεργό σεξουαλική ζωή έρχεται μετά από 30 περίπου ημέρες.

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Man

Ποιοι κολλάνε πρώτοι γρίπη; Σαρώνει ο Η1Ν1! Οδηγίες...επιβίωσης !

 

Η γρίπη δεν κάνει διακρίσεις αλλά έχει τις προτιμήσεις της. Όπως αποδείχθηκε η... δημοτικότητα έχει και τα αρνητικά της. Και ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι οι πιο δημοφιλείς άνθρωποι κολλάνε τη γρίπη και τους άλλους ιούς, κατά μέσο όρο, δύο εβδομάδες νωρίτερα από τους… κοινούς θνητούς. Στη χώρα μας πάντως δημοφιλείς ή μη, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν ήδη κολλήσει τον Η1Ν1 ενώ 40 άτομα έχασαν τη ζωή τους από τη γρίπη μεταξύ αυτών και δύο παιδιά 2 ετών.

 

 

 

Οι ερευνητές όμως κάνουν την ανατροπή.

 

Το να είναι κάποιος το επίκεντρο του κοινωνικού δικτύου τον καθιστά ευτυχέστερο αλλά τον εκθέτει και στην γρίπη υποστηρίζει νέα επιστημονική έρευνα του γνωστού ελληνο-αμερικανού καθηγητή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Νικόλα Χρηστάκη.

 

Η μελέτη του Χρηστάκη,  που έγινε από  κοινού με τον  συνεργάτη του Τζέημς Φάουλερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σαν Ντιέγκο, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό "PloS ONE".

 

Όπως διαπίστωσε η  έρευνα το τίμημα της δημοτικότητας είναι ότι οι δημοφιλέστεροι αρρωσταίνουν συνήθως πρώτοι.

 

"Το να είσαι στο επίκεντρο του κοινωνικού δικτύου σε κάνει πιο ευτυχισμένο, όμως επίσης σε εκθέτει στις αρρώστιες" δήλωσε ο Φάουλερ.

 

Αυτό το λεγόμενο "παράδοξο της φιλίας", σύμφωνα με τους δύο επιστήμονες, ειδικούς στα κοινωνικά-φιλικά δίκτυα, μπορεί να είναι σημαντικό για την κατανόηση του τρόπου που ένας πανδημικός ή κάποιος άλλος επικίνδυνος ιός μπορεί να συμπεριφερθεί.

 

Οι δύο ερευνητές μελέτησαν την εξάπλωση του πανδημικού ιού Η1Ν1 της γρίπης  πριν από  μερικά χρόνια σε 744 φοιτητές του Χάρβαρντ και διαπίστωσαν ότι όσοι νέοι βρίσκονταν πιο πολύ στο επίκεντρο της παρέας και των άλλων δικτύων που είχαν σχηματιστεί, κόλλησαν τον ιό κατά μέσο όρο δύο εβδομάδες νωρίτερα από τους υπόλοιπους.

 

Συμβουλές πρόληψης

 

Έρευνες έχουν δείξει ότι το 50-80% των αναπνευστικών λοιμώξεων μεταδίδονται μέσω της αφής, από παθογόνους μικροοργανισμούς που κάνουν... πάρτι σε χερούλια πόρτας, χειρολαβές, ακουστικά τηλεφώνων, πληκτρολόγια υπολογιστών και γενικά σε αντικείμενα συχνής χρήσης.

 

Για το λόγο αυτό οι επιστήμονες δηλώνουν κατηγορηματικά ότι τηρούμε με σχολαστική ευλάβεια την σωστή υγιεινή των χεριών. Έτσι δεν παραλείπουμε να πλένουμε τα χέρια με χλιαρό νερό και σαπούνι αφού έτσι περιορίζεται  η διασπορά των μικροβίων.

 

Το πλύσιμο των χεριών πρέπει να γίνεται πριν   την παρασκευή και την κατανάλωση φαγητού, πριν και μετά την επίσκεψη στην τουαλέτα, μετά τη χειραψία με άτομα που παρουσιάζουν συμπτώματα όπως καταρροή, συνάχι, βήχα, φτέρνισμα, μετά την επαφή με ζώα και φυσικά ύστερα από κάθε χρηματική συναλλαγή.

 

Επίσης, αποφεύγουμε να αγγίζουμε το πρόσωπό μας με βρόμικα χέρια.

 

επαρκής αερισμός των κλειστών χώρων

 

Αερίζουμε συχνά τους κλειστούς χώρους και ειδικά εκείνους στους οποίους επικρατεί συνωστισμός. Αυτή η απλή τακτική θα βοηθήσει πολύ, ιδιαίτερα αν αρρωσταίνουμε συχνά από ασθένειες του αναπνευστικού.

 

 αποφυγή των βαριών ρούχων

 

Η αντίληψη ότι τον χειμώνα αρρωσταίνουμε πιο συχνά λόγω του κρύου είναι λανθασμένη και επομένως η συνήθεια να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδι δεν μας προφυλάσσει από τις λοιμώξεις.

 

κάλυψη με το χέρι

 

 Φτερνιζόμαστε κρύβοντας το στόμα στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα μας (έτσι ώστε σε μια ενδεχόμενη χειραψία να μην έχουμε σταγονίδια στην παλάμη μας). Επίσης, επιβάλλεται να βάζουμε τα χέρια μπροστά στο στόμα όταν βήχουμε.

 

Δεν έχουμε το στόμα κολλημένο στο ακουστικό, όταν μιλάμε στο τηλέφωνο.

 

 Αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, πλένουμε σχολαστικά τις επιφάνειες και τα αντικείμενα (π.χ. παιχνίδια) που βάζουν στο στόμα τους.

 

Επειδή η καλύτερη άμυνα στα κρυολογήματα είναι η εξοικείωση με το κρύο, καλό είναι να μην επιζητούμε την πολλή ζέστη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ιδανική θερμοκρασία μέσα στο σπίτι δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους 20° C.

 

Δεν βγαίνουμε έξω αμέσως μετά το λούσιμο. Ύστερα από το στέγνωμα των μαλλιών με το σεσουάρ, καλό είναι να περιμένουμε περίπου 15΄, ώσπου να φύγει η θερμότητα από το κεφάλι.

 

Όσο πιο πολύ γκρίνια τόσο χειρότερο

 

 Οι γκρινιάρηδες αρρωσταίνουν ευκολότερα. Σε μελέτη που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Σαουθάμπτον διαπιστώθηκε ότι οι γκρινιάρηδες και γενικά οι απαισιόδοξοι κρυολογούν πιο συχνά από τους χαμογελαστούς και αισιόδοξους ανθρώπους. Μάλιστα, παρατηρήθηκε ότι τη μεγαλύτερη αντίσταση στη γρίπη είχαν όσοι διέθεταν ανεπτυγμένο χιούμορ.

 

 

http://www.iatropedia.com/

 

{fcomments}

  • Κατηγορία Υγεία

Κατάθλιψη: Η ασθένεια της εποχής

Όλοι κάποιες φορές νιώθουμε μελαγχολία ή θλίψη, αλλά αυτά τα συναισθήματα συνήθως περνούν μετά από λίγες μέρες. Όταν ένα άτομο έχει κατάθλιψη, η διαταραχή αυτή επηρεάζει την καθημερινή του ζωή, τη φυσιολογική του λειτουργία και προκαλεί πόνο στο ίδιο το άτομο και στους ανθρώπους που το νοιάζονται. 
 
Η μελαγχολία είναι συνηθισμένο συναίσθημα, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες. Είναι σημαντικό να την διαχωρίζουμε από την κατάθλιψη, καθώς είναι μια σοβαρή ασθένεια και οι περισσότεροι που την έχουν χρειάζονται θεραπεία για να την αντιμετωπίσουν.

 
Ποια είναι τα είδη της κατάθλιψης;
 
Υπάρχουν διάφορα είδη κατάθλιψης με ελάχιστα διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους:
 
●   Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή: χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό καταθλιπτικών συμπτωμάτων, τα οποία επηρεάζουν την ομαλή λειτουργία του ατόμου στην καθημερινή του ζωή. Ένα καταθλιπτικό επεισόδιο μπορεί να συμβεί μια φορά ή να παρουσιάζεται σε διάφορες φάσεις της ζωής του ατόμου.
 
●   Δυσθυμική Διαταραχή: χαρακτηρίζεται από μακροπρόθεσμα και λιγότερο σοβαρά συμπτώματα που δεν ακινητοποιούν το άτομο, αλλά το εμποδίζουν να νιώθει καλά.
 
●   Ψυχωτική Κατάθλιψη: συνοδεύεται από κάποιο είδος ψύχωσης, όπως παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις.
 
●   Επιλόχειος Κατάθλιψη: εμφανίζεται σε νέες μητέρες όταν παρουσιάζουν ένα μείζων καταθλιπτικό επεισόδιο στο μήνα που ακολουθεί μετά τη γέννα.
 
●   Εποχική Διαταραχή της Διάθεσης: χαρακτηρίζεται από καταθλιπτικά συμπτώματα κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν μειώνεται το φως της μέρας. Η κατάθλιψη συνήθως περνάει την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η διαταραχή αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με την έκθεση στο φως του ήλιου και με ψυχοθεραπεία.
 

 
Ποια είναι τα συμπτώματα της κατάθλιψης;
 
Δεν παρουσιάζουν όλοι οι άνθρωποι με κατάθλιψη τα ίδια συμπτώματα. Η βαρύτητα, η συχνότητα και η διάρκεια των συμπτωμάτων ποικίλουν ανάλογα με το άτομο και τη μορφή της ασθένειας του.

 
Τα κύρια συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:
 
●   Συνεχής θλίψη, άγχος ή αίσθημα «κενού»
●   Ελάττωση ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης σε δραστηριότητες
●   Σημαντική απώλεια βάρους, ελάττωση ή αύξηση της όρεξης
●   Αϋπνία ή υπερβολικός ύπνος καθημερινά
●   Διέγερση, εκνευρισμός ή επιβράδυνση της κινητικότητας
●   Κούραση και απώλεια ενεργητικότητας
●   Δυσκολία συγκέντρωσης και λήψης αποφάσεων
●   Αισθήματα απαισιοδοξίας και απελπισίας
●   Αισθήματα ενοχών και αναξιότητας
●   Επανερχόμενες σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας
●   Επίμονοι σωματικοί πόνοι και ενοχλήσεις

 
Τι προκαλεί κατάθλιψη;
 
Δεν υπάρχει μοναδική γνωστή αιτία για την κατάθλιψη. Το πιο πιθανό είναι ότι προκαλείται από το συνδυασμό γενετικών, βιοχημικών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μέρη του εγκεφάλου ανθρώπων με κατάθλιψη παρουσιάζουν ανωμαλία στη λειτουργία τους. Αλλά αυτές οι έρευνες δεν εξηγούν την αιτία της κατάθλιψης. Επίσης, γενετικές έρευνες έχουν δείξει ότι η πιθανότητα κατάθλιψης επηρεάζεται από πολλαπλά γονίδια σε συνδυασμό με περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τέλος, τραυματικές εμπειρίες, απώλειες και δύσκολες σχέσεις και καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.

 
Πώς γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία της κατάθλιψης;
 
Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή που μπορεί να θεραπευτεί. Όπως με πολλές ασθένειες, όσο νωρίτερα αρχίσει η θεραπεία, τόσο πιο αποτελεσματική είναι και τόσο μικρότερη η πιθανότητα να εμφανιστεί ξανά κατάθλιψη.
 
Το πρώτο βήμα για την κατάλληλη θεραπεία είναι να επισκεφθούμε ένα γιατρό. Ο γιατρός θα διαγνώσει αν τα συγκεκριμένα συμπτώματα οφείλονται σε κατάθλιψη ή σε άλλες ασθένειες που έχουν παρόμοια συμπτωματολογία. Εφόσον ο γιατρός αποκλείσει την οργανική ασθένεια ως αιτία, θα πρέπει να κατευθύνει τον ασθενή σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, ο οποίος θα πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη διάγνωση. Αφού διαγνωσθεί, η κατάθλιψη μπορεί να θεραπευτεί με διάφορους τρόπους με πιο κοινούς τη φαρμακευτική αγωγή και την ψυχοθεραπεία.
 
 
Φαρμακευτική αγωγή: Τα αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται για να εξισορροπούν τις χημικές ουσίες του εγκέφαλου που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι συγκεκριμένες χημικές ουσίες παίζουν ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης, χωρίς να γνωρίζουμε τους ακριβείς τρόπους με τους οποίους δουλεύουν. Άτομα που χρησιμοποιούν αντικαταθλιπτικά φάρμακα χρειάζεται να παρακολουθούνται σε τακτικά χρονικά διαστήματα από το γιατρό τους, ο οποίος ρυθμίζει το είδος του φαρμάκου και τη δοσολογία του.
 
Ψυχοθεραπεία: Υπάρχουν διάφορα είδη ψυχοθεραπείας που βοηθούν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Η ψυχοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στην στήριξη του ατόμου με κατάθλιψη. Επίσης, βοηθά το άτομο να δει ποιοι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς του συμμετέχουν στην κατάθλιψή και να βρει νέους εποικοδομητικούς τρόπους. Για ήπιες μορφές κατάθλιψης, η ψυχοθεραπεία συνήθως είναι η καλύτερη επιλογή θεραπείας. Για πιο σοβαρές μορφές κατάθλιψης χρειάζεται ένας συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα, που ακολουθούν αυτό το συνδυασμό θεραπείας για τουλάχιστον 2 χρόνια, έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ξανά κατάθλιψη.

 
Ιωάννα Κουτσοπούλου
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
MSc in Counselling Studies
www.psixotherapeia.gr

Πηγή: Ygeiaonline.gr
 
http://www.fit-blaster.com/
 
 
 
  • Κατηγορία Υγεία

Αθλητές με AIDS αγωνίζονται ενάντια στην ασθένεια και την προκατάληψη

Στην Γερμανία υπάρχουν 67.000 άνθρωποι που πάσχουν από την ασθένεια του AIDS , πολλοί από τους οποίους ασχολούνται με τον αθλητισμό εν μέρει γιατί τους βοηθά στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου. Κάποιοι είναι μαραθωνοδρόμοι και μποξέρ και άλλοι κορυφαίοι αθλητές. Για τους περισσότερους το δυσκολότερο εμπόδιο είναι η προκατάληψη των υγιών συναθλητών τους.

Ο Robert Klein, 47 ετών, είναι ένας παθιασμένος δρομέας. Έχει τρέξει μαραθώνιους τους τελευταίους 16 μήνες σε αγώνες στο Βερολίνο, στην Κοπεγχάγη και τη Βαρκελώνη. «Στέκομαι στην γραμμή της εκκίνησης με εκατοντάδες υγιείς ανθρώπους. Ακόμη κι αν είμαι άρρωστος, μπορώ να τους δείξω ότι κι εγώ μπορώ να τερματίσω,» λέει ο Robert Klein .

Ο Klein είναι οροθετικός. Όταν διαγνώστηκε το 1996, ήταν πεπεισμένος ότι δεν του απέμεναν πάνω από 5 χρόνια ζωής. Ξέγραψε τον εαυτό του και άρχισε να πίνει και καπνίζει.Όμως πριν από δυο χρόνια είδε μια ανακοίνωση στον τοίχο του γιατρού του η οποία ζητούσε οροθετικούς που να θέλουν να προπονηθούν για μαραθώνιο. Από τότε τρέχει 100 χιλιόμετρα την εβδομάδα και σχεδιάζει να συμμετάσχει στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης φέτος. Το τρέξιμο, λέει ο Klein, «είναι η μόνη μου ελπίδα να δείξω στον κόσμο ότι είμαι ακόμη ένα πλήρες ανθρώπινο ων».

Το AIDS, είναι η έκτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Περισσότεροι από 33 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν προσβληθεί παγκοσμίως, με πάνω από 67.000 στην Γερμανία από τους οποίους το 80% είναι άνδρες. Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον HIV ούτε θεραπεία για το AIDS. Ωστόσο, η διάγνωση δεν σημαίνει πια θανατική καταδίκη. Η θεραπευτική αγωγή, είναι πια τόσο αποτελεσματική που ο ασθενής μπορεί να έχει μια ουσιαστικά ανεμπόδιστη ζωή.

Ο αθλητισμός ενάντια στο φόβο

Υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ιατρών ότι η φυσική άσκηση δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία των οροθετικών που δεν έχουν ακόμη κανένα από τα συμπτώματα του ιού, όπως η πνευμονία. Πιο συγκεκριμένα, η άσκηση θεωρείται ως ένας τρόπος θεραπείας. Βοηθάει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τη ασθένεια και ενδυναμώνει την αυτοπεποίθηση τους.

Όμως, η μεγαλύτερη πρόκληση για αυτούς τους αθλητές παραμένει η προκατάληψη των υγιών συναθλητών τους.

Ένας άντρας με καταπληκτική φυσική κατάσταση, με το σώμα του γεμάτο τατουάζ, με το όνομα «Ole Lüder» είναι ένας Γερμανός πρωταθλητής στην κολύμβηση στην κατηγορία του. Προτιμάει να μην γραφτεί το πραγματικό του όνομα. Όλοι οι συναθλητές του γνωρίζουν ότι είναι οροθετικός εδώ και έξι χρόνια.

Ο Lüder κάνει τη ζωή ενός πρωταθλητή, φτάνει το σώμα του στα όριά του. Είναι φοιτητής υπολογιστών και προπονείται έξι φορές την εβδομάδα, περνώντας 20 ώρες συνολικά μέσα στο νερό. «Πηγαίνω στην προπόνηση ακόμη και τις μέρες που τα φάρμακα προκαλούν διάρροια και πόνο, ή όταν είμαι πολύ κουρασμένος,» λέει ο Lüder.

Ο Ole Lüder, είναι όσο πιο ανοιχτός γίνεται με τη νόσο του και πολλοί στον κόσμο της κολύμβησης είναι εξοικειωμένοι με την ιστορία του όπως και ο ίδιος είναι εξοικειωμένος με τους φόβους των συναθλητών του, χωρίς όμως να τους αφήνει να τον αποτρέψουν. Όποτε έχει ένα κόψιμο στο δάχτυλο, βάζει ένα χαζαπλάστ και βουτάει στην πισίνα.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι ασθενείς έπρεπε μνα παίρνουν έως και 40 χάπια ημερησίως. Τώρα τα φάρμακα έχουν βελτιωθεί έτσι ώστε ένα χάπι να είναι αρκετό χωρίς όμως να εκμηδενίζονται οι παρενέργειες. Πολλά φάρμακα αλληλεπιδρούν με τον μεταβολισμό, που αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα, που οι ασθενείς ήδη διατρέχουν. Άλλες παρενέργειες περιλαμβάνουν το διαβήτη και την υπέρταση.

«Η άσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος να ανταγωνιστείς αυτούς τους κινδύνους,» λέει ο Jürgen Rockstroh, ένας ειδικός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόννης και πρόεδρος της Γερμανικής Εταιρείας για το AIDS. Ο Rockstroh δουλεύει με επιστήμονες στο Αθλητικό Πανεπιστήμιο της Κολονίας σε έρευνα για το πως ακραίες συνθήκες προπόνησης επηρεάζουν τους οροθετικούς. Τα πρώτα αποτελέσματα θα είναι έτοιμα στο τέλος του χρόνου.

Προκατάληψη και Μυστικότητα

Δεν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που κάποιος κολλάει HIV στην άθληση. « Αυτό πότέ δεν έχει συμβεί, είμαι σίγουρος για αυτό», λέει ο Rockstroh. Ο ιός μεταδίδεται μέσω του αίματος και του σπέρματος αλλά όχι μέσω του σάλιου και του ιδρώτα. Ο Rockstroh πιστεύει ότι θα ήταν «αδιανόητο» να κολλήσει κάποιος από το αίμα σε μία πισίνα λόγω της αραίωσης με το νερό. Ο κίνδυνος μόλυνσης υπάρχει μόνο με την επαφή μεταξύ δύο ανοιχτών πληγών. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η πιθανότητα μετάδοσης είναι «εξαιρετικά μικρή» διότι το σώμα διώχνει το αίμα έξω από τις πληγές.

Παρόλα αυτά, λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να μιλήσουν ανοιχτά για την ασθένειά τους, όπως το κάνουν ο μαραθωνοδρόμος Klein και ο κολυμβητής Lüder. Τα αθλήματα είναι ο χώρος των υγιών, και πολλοί ασθενείς φοβούνται ότι θα αποκλεισθούν από αυτόν.

Ο Jakob Friedrich που δεν θέλει να αποκαλυφτεί το όνομά του έμαθε ότι είναι θετικός πριν από δύο χρόνια. Δεν το έχει ει στους γονείς του, κανείς δεν ξέρει στην εταιρεία που εργάζεται ότι είναι οροθετικός ούτε και οι συναθλητές του. Ο Friedrich φοβάται να τους το πει καθώς δεν είναι ούτε κολυμβητής, ούτε ποδηλάτης, ούτε δρομέας αλλά αθλητής του μποξ, ενός αθλήματος που συχνά ανοίγει πληγές.

Αθλείται εδώ και δύο χρόνια αλλά δεν έχει ακόμη συμμετάσχει σε σοβαρούς αγώνες, ούτε η μύτη δεν του έχει ανοίξει. Ο Friedrich λέει ότι αν συμβεί αυτό θα πει «Ει, όλοι σταθείτε μακριά μου τώρα.»

Ο Friedrich δεν παίρνει φάρμακα διότι ο ιός στο σώμα του είναι ακόμη σε σιωπηλή φάση, όπως ονομάζεται. Το ιικό φορτίο του είναι σχετικά μικρό ακόμη, που σημαίνει ότι ο κίνδυνος της μετάδοσης είναι ακόμη μικρός. «Αν δεν ήταν έτσι, θα σταματούσα το μποξ,» λέει.

Μετά τη διάγνωσή του, λέει, πρώτα έμεινε ενεός, μετά θύμωσε και μετά ένιωσε επιθετικότητα. Το μποξ ήταν η έκφραση των συναισθημάτων του. Πολλοί επιζητούν να χτυπήσουν τους αντιπάλους τους, αλλά ο Friedrich ήθελε να τον χτυπήσουν. «Ήθελα να μάθω να δέχομαι μπουνιές και να κρατώ το σώμα μου σταθερό στο έδαφος,» λέει.

«Magic»

Ο πιο διάσημος οροθετικός αθλητής δεν είναι άλλος από τον Αμερικανό μπασκετμπολίστα Earvin "Magic" Johnson, που ανακοίνωσε την ασθένεια του το 1991. Ο Johnson παρότι αποσύρθηκε από το άθλημα, μετά αποφάσισε να συνεχίσει. Το 1992, ήταν μέλος της αμερικανικής ομάδας κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης.

Επίσης, η περίπτωση του Αμερικανού καταδύτη Greg Louganis προκάλεσε θόρυβο. Στους Ολυμπιακούς της Σεούλ, το 1988, χτύπησε το πίσω μέρος του κεφαλιού του και έπεσε στο νερό αιμόφυρτος. Στη συνέχεια, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Σε συνέντευξη του μετά από έξι χρόνια, παραδέχτηκε ότι ήταν ήδη φορέας του ιού όταν είχε το ατύχημα το 1988. Ακόμη και ο θεράπων ιατρός του στη Σεούλ υποβλήθηκε σε εξετάσεις.

Πηγή:Spiegel

 

  • Κατηγορία News

ΧΑΠ: Προλαμβάνοντας την ασθένεια των καπνιστών

 

της Ηρώς Κουνάδη

Πόσο σπάνια θα μπορούσε να είναι μια ασθένεια που έχει την δική της… συντομογραφία; Όπως εύκολα θα μάντευε κανείς από το όνομά της, η ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια αν το προτιμάτε ολογράφως) είναι μια από τις πλέον συνηθισμένες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη της Επιστημονικής Ομάδας ΧΑΠ της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρίας, η νόσος προσβάλλει το 8,4% των ενηλίκων καπνιστών άνω των 35 ετών –δηλαδή υπολογίζεται ότι πάσχουν περίπου 500.000-650.000 Έλληνες, αριθμός που βρίσκεται σε αντιστοιχία με εκείνους του εξωτερικού.

 


Η ΧΑΠ είναι σήμερα η τέταρτη αιτία θανάτου παγκοσμίως, ενώ έως το 2020 αναμένεται να αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου και την πέμπτη αιτία αναπηρίας. «Επειδή η ΧΑΠ αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες θανάτου παγκοσμίως, η παγκόσμια ημέρα της 21ης Νοεμβρίου έχει βασικό στόχο εκτός των άλλων, την πρόληψη αυτής της σοβαρής ασθένειας» αναφέρει η ειδική παθολόγος, Αναστασία Μοσχοβάκη.

Τι ακριβώς είναι η ΧΑΠ; 

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν γενικό όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διαφορετικές παθήσεις, όπως η χρόνια βρογχίτιδα, το πνευμονικό εμφύσημα, η χρόνια αποφρακτική νόσος των αεραγωγών, οι οποίες όμως στην ουσία είναι όψεις του ίδιου προβλήματος. «Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια είναι μια νοσηρή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από παρεμπόδιση της ροής του αέρα λόγω της συνύπαρξης χρόνιας βρογχίτιδας ή εμφυσήματος» εξηγεί η κ. Μοσχοβάκη. Οι ασθενείς με ΧΑΠ έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις, οστεοπόρωση, λοιμώξεις του αναπνευστικού, άγχος και κατάθλιψη, σακχαρώδη διαβήτη και καρκίνο του πνεύμονα.

Τις πταίει; 

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα, «είναι γνωστό παγκοσμίως ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που πάσχουν από ΧΑΠ δεν το γνωρίζουν. Οι δύο παράγοντες που ευθύνονται για την μεγάλη εξάπλωση της ΧΑΠ είναι η καπνιστική συνήθεια και η καθυστερημένη διάγνωση όταν πλέον η ασθένεια είναι σε προχωρημένο στάδιο».

Το κάπνισμα, λοιπόν, και η έλλειψη έγκαιρης διάγνωσης είναι οι νούμερο ένα παράγοντες κινδύνου. Δεν είναι, όμως, και οι μοναδικοί. Η κ. Μοσχοβάκη έχει να προσθέσει στη λίστα με τους «ενόχους» την περιβαλλοντική ρύπανση, τη σκόνη, την έκθεση λόγω επαγγέλματος σε τοξικά χημικά, όπως και τα καύσιμα βιομάζας που χρησιμοποιούνται κατά τη θέρμανση και το μαγείρεμα σε κτίρια με κακό αερισμό.

Πώς θα καταλάβω ότι πάσχω από ΧΑΠ; 

Τα συμπτώματα της ΧΑΠ διαφέρουν, ανάλογα με τη βαρύτητα και το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η νόσος. Εμφανίζονται συνήθως για πρώτη φορά στα 35-40 έτη, με πρώτο και καλύτερο τον λεγόμενο «τσιγαρόβηχα», τον οποίο ο περισσότερος κόσμος θεωρεί αθώο και αγνοεί. Μετά από λίγα χρόνια, στα συμπτώματα προστίθεται η δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια), αρχικά στο γρήγορο βάδισμα, στην ανηφόρα ή στο ανέβασμα σκάλας. Στην πιο βαριά μορφή της, παρατηρούνται συχνά επεισόδια βήχα με συριγμό, δύσπνοια ανεξάρτητη από κόπωση ή σωματική καταπόνηση, καθώς επίσης και κυάνωση, και περιφερικό οίδημα.

Προλαμβάνοντας την ΧΑΠ 

Η διακοπή του καπνίσματος είναι, ούτως ή άλλως, το καλύτερο δώρο που μπορείτε να κάνετε στα πνευμόνια σας, καθώς επίσης και η καλύτερη μέθοδος πρόληψης της ΧΑΠ. «Σύμφωνα με μελέτες, η συστηματική ήπια αεροβική άσκηση και η καλή φυσική κατάσταση προστατεύουν από την εμφάνιση ΧΑΠ» προσθέτει η κ. Μοσχοβάκη, διευκρινίζοντας ότι «η συστηματική αεροβική άσκηση δεν είναι απαραίτητα οργανωμένη άσκηση, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει συστηματικό καθημερινό βάδισμα».

Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία συστήνει σε όλους τους καπνιστές άνω των 40 ετών (ή όσους κάπνιζαν στο παρελθόν για περισσότερα από 10 χρόνια) να επισκεφτούν έναν πνευμονολόγο, ο οποίος θα διαγνώσει την ΧΑΠ βασιζόμενος στο ιστορικό του καπνιστή και σε μία εξέταση της αναπνοής, την σπιρομέτρηση.

Η εξέταση σπιρομέτρησης είναι ανώδυνη, αναίμακτη και μετρά μέσω ειδικής συσκευής, του σπιρομέτρου, τη λειτουργία των πνευμόνων: αφενός την ποσότητα αέρα που μπορεί να εκπνεύσει ο εξεταζόμενος και αφετέρου την ταχύτητα με την οποία εκπνέεται ο αέρας από τους πνεύμονές του. Εάν αυτές οι τιμές μειωθούν κάτω από κάποια όρια, ο πνευμονολόγος θέτει την διάγνωση της ΧΑΠ.

 

πηγή: www.in2life.gr

  • Κατηγορία Υγεία