Επειδή σηκώνουν αρκετό φορτίο, φρόντισε να βρίσκονται πάντα στο ύψος των περιστάσεων.

Κάθε μέρα οι ώμοι σου καλούνται να παίξουν έναν κρίσιμο ρόλο σε κάθε κίνηση στο άνω μέρος του σώματος (π.χ. όταν σηκώνεις βάρη). Οι παρακάτω κινήσεις θα τους δυναμώσουν, μειώνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού και βελτιώνοντας τις εμφανίσεις σου με T-shirt.

Αρασέ με πιέσεις πάνω από το κεφάλι
Το αρασέ είναι γρήγορο κι εκρηκτικό.
Δοκίμασέ το: Σήκωσε την μπάρα πάνω από το κεφάλι και σπρώξε τη λεκάνη πίσω. Ξανασήκωσε την μπάρα, χαμήλωσέ τη μέχρι το ύψος των ώμων και ξαναπίεσέ την ψηλά. Επίστρεψε στην αρχική θέση. Κάνε 3-5 σετ των 6-7 επαναλήψεων με ανάπαυση 2’.

Μονές πιέσεις με αλτήρα πάνω από το κεφάλι
Η άρση βάρους πάνω από το κεφάλι διεγείρει την ανάπτυξη των μυών.
Δοκίμασέ το: Κράτα έναν αλτήρα με το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι (το μπράτσο σε ευθεία). Περπάτησε για 30’’, άλλαξε χέρι κι επανάλαβε. Αυτός είναι ένας γύρος. Κάνε 10 γύρους για ένα εκρηκτικό φινάλε στην προπόνησή σου.

Άρσεις ώμων με ιμάντες TRX
Γύμνασε τον οπίσθιο δελτοειδή και τους μέσους και κατώτερους τραπεζοειδείς μυς. Κάνε 10 επαν. αργά μεταξύ ασκήσεων έντασης.
Δοκίμασέ το: Πιάσε τις λαβές του TRX και γείρε προς τα πίσω με το σώμα και τα χέρια σε ευθεία. Σχημάτισε με τα χέρια τα γράμματα Τ, W και Υ και επανάλαβε με άλλη σειρά.

Πηγή: menshealth.gr

Οι τραυματισμοί στο γυμναστήριο μπορεί να συμβούν είτε ξαφνικά κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας, ή αθροιστικά σε βάθος χρόνου.

Επανειλημμένοι μικροτραυματισμοί του τένοντα χωρίς ρήξη, υπερπροπόνηση ή καθόλου προθέρμανση και δεν μπορείς να σηκώσεις το χέρι σου να πεις ένα «γεια»!

Ο ώμος είναι η πιο κινητή άρθρωση στο ανθρώπινο σώμα. Το στροφικό πέταλο στον ώμο αποτελείται από τέσσερις τένοντες (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος και ελάσσων στρογγυλός). Οι τένοντες αυτοί δίνουν στον ώμο ένα μεγάλο εύρος κίνησης.

Οποιαδήποτε διόγκωση, φλεγμονή, ρήξη ή οστικές μεταβολές γύρω από αυτούς τους τένοντες προκαλεί πόνο όταν προσπαθείς να κινήσεις το χέρι σου πάνω από το κεφάλι, πίσω από την πλάτη ή ευθεία μπροστά. Αν πονάει ο ώμος σου υπάρχουν πολλές αιτίες αλλά 3 είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί στο γυμναστήριο που προκαλούν πόνο στον ώμο.

1. Τενοντοπάθεια υπερακανθίου ή Τενοντίτιδα στροφικού πετάλου

Το παράκανες με τη γυμναστική ή παρέλειψες την προθέρμανση ή πέταξες κάτι μακριά με δύναμη. Αποτέλεσμα; Περιορισμένη κίνηση και πόνος μποστά, δηλαδή τενοντίτιδα στροφικού πετάλου που είναι το αποτέλεσμα υπερχρήσης ή μικροτραυματισμών σε κάποιον τένοντα, κυρίως του υπερακάνθιου μυός. Ο υπερακάνθιος βοηθάει στην απαγωγή - ανύψωση του χεριού. Ο τένοντας του υπερακάνθιου είναι ευάλωτος στη φθορά και το σκίσιμο από κάποιες επαναλαμβανόμενες κινήσεις και χρήσεις του υπερακάνθιου μυ και του τένοντα.

Αν πονάς:

- Ακινητοποίησε τον ώμο για 4-5 ημέρες, αν πρόκειται για ένα ελαφρύ περιστατικό.
- Εάν ο πόνος είναι πολύ έντονος, χρειάζεται πλήρης αποχή από το γυμναστήριο, φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ανάπαυση.
- Κάνε κάποιες ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας για την αποκατάσταση του σωστού μυϊκού ελέγχου της ωμοπλάτης που να στοχεύουν στον Πρόσθιο Οδοντωτό, τον Κάτω Τραπεζοειδή και στη νευρομυϊκή συνεργασία με ασκήσεις. Ο γιατρός ή ο φυσικοθεραπευτής σου θα σου δείξει τις κατάλληλες ασκήσεις για διάταση και ενδυνάμωση των τενόντων του στροφικού πετάλου και των μυών του ώμου.

2. Το σύνδρομο παγωμένου ώμου

Αυτό συμβαίνει όταν μύες, τένοντες και σύνδεσμοι γίνονται άκαμπτοι στον ώμο και καθιστούν κάθε κίνηση επώδυνη και δύσκολη. Ο θύλακος, δηλαδή η σακούλα που προστατεύει την άρθρωση του ώμου, παρουσιάζει φλεγμονή, με αποτέλεσμα να «παγώνει» ο ώμος, να πονά, να περιορίζεται η κινητικότητά του και τελικά να ακινητοποιείται.

Αν πονάς:

- Πολύ βασικό είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων και αυξάνουν τα συμπτώματα. Αυτό βοηθά τον οργανισμό να επουλώσει τους τραυματισμένους ιστούς και να μειώσει την φλεγμονή. Ανάλογα με την κλινική κατάσταση θα χρειαστεί φυσικοθεραπεία, μάλαξη, ηλεκτροθεραπεία, taping, ασκήσεις βελτίωσης της ελαστικότητας των μυών του ώμου, υδροθεραπεία.
- Να θυμάσαι πως η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Γι’ αυτόν το λόγο πρέπει κάθε τραυματισμός του ώμου να αποκαθίσταται πλήρως.

3. Ασβεστοποιός τενοντίτιδα

Αυτό ο γιατρός μπορεί να το διαπιστώσει μόνον με ακτινογραφία, υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία. Αν και δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένο τι ακριβώς πυροδοτεί την ασβεστοποίηση συμβαίνει όταν εναποτίθενται άλατα ασβεστίου στον τένοντα του υπερακανθίου ή και του υπακανθίου μυός στον ώμο, τα οποία δεν οφείλονται σε διατροφικούς ή άλλους μεταβολικούς παράγοντες. Εκτιμάται ωστόσο ότι στην κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσουν επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί ή εκφύλιση του τενοντίου πετάλου.

Αν πονάς:

- Σε πρώτη φάση συστήνεται ανάπαυση και φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ο πόνος συνήθως διαρκεί μερικές μέρες και υποχωρεί, τις περισσότερες φορές, με συντηρητική αγωγή.
- Πιθανότατα ο γιατρός να σου συστήσει τοπικές ενέσεις κορτιζόνης με αναισθητικό και ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας με κρουστικούς υπέρηχους (shockwave therapy).
- Αν αυτό αποτύχει και το πρόβλημα επιμένει είναι αναγκαία η αρθροσκόπηση, προκειμένου να αφαιρεθούν τα ασβεστώματα. Είναι επέμβαση που δεν χρειάζεται να παραμείνεις στην κλινική, βγαίνεις την ίδια μέρα ενώ η μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι γρήγορη.

Αυτό που ο κόσμος αποκαλεί «ώμο» είναι στην πραγματικότητα αρκετές αρθρώσεις που σε συνδυασμό με τένοντες και μυς της περιοχής επιτρέπουν στο άνω άκρο να παρουσιάζει μεγάλο εύρος κίνησης ώστε να εξυπηρετούμαστε.

Αυτή η αυξημένη κινητικότητα έχει και το τίμημά της με αποτέλεσμα η περιοχή του ώμου να εμφανίζει αυξημένη νοσηρότητα (πόνο, αστάθεια, δυσκαμψία). Ο πόνος στον ώμο μπορεί να υπάρχει μόνο όταν κινείται η άρθρωση, ή συνέχεια. Μπορεί ακόμη να υπάρχουν περίοδοι που εξαφανίζεται τελείως ή να γίνεται τόσο ισχυρός που ο ασθενής δεν μπορεί να κοιμηθεί και αναζητεί ιατρική βοήθεια.

ΑΙΤΙΑ ΠΟΝΟΥ

Τα περισσότερα προβλήματα που αφορούν την περιοχή του ώμου αφορούν περισσότερο τα «μαλακά μόρια» (μυς, συνδέσμους, τένοντες), παρά τα οστά και εμπίπτουν συνήθως σε 3 κατηγορίες παθήσεων:

1. τενοντίτιδες

2. τραυματισμός-αστάθεια

3. αρθρίτιδα

ενώ άλλα σπανιότερα αίτια πόνου μπορεί να είναι οι όγκοι, φλεγμονές και παθήσεις νεύρων.

ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ

Ο τένοντας είναι ένα «κορδόνι» που συνδέει το μυ με το οστό. Η τενοντίτιδα είναι συχνά αποτέλεσμα φθοράς που συμβαίνει με την πάροδο των ετών. Ουσιαστικά υπάρχουν 3 είδη τενοντίτιδας:

1. οξεία τενοντίτιδα σε ένα ήδη «ταλαιπωρημένο» από υπερχρήση τένοντα (λόγω αθλητικών δραστηριοτήτων ή εργασίας)

2. χρόνια τενοντίτιδα που είναι αποτέλεσμα εκφύλισης λόγω ηλικίας

3. ρήξη τένοντα μετά από οξύ τραυματισμό ή εκφύλιση. Πιο συχνή είναι η ρήξη του «στροφικού πετάλου» το οποίο είναι μια συνάθροιση τενόντων που προσφέρει στον ώμο κίνηση και σταθερότητα

ΘΥΛΑΚΙΤΙΔΑ

Πολλές φορές η υπερβολική χρήση του ώμου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη φλεγμονή του θυλάκου («σάκος» με υγρό που βοηθάει στην κίνηση της άρθρωσης μειώνοντας τις τριβές). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρχικά τον πόνο και τον περιορισμό της κίνησης της άρθρωσης, ενώ μπορεί να καταλήξει σε μεγάλη δυσκαμψία του ώμου, μια κατάσταση που ονομάζουμε «παγωμένο ώμο» και η οποία χρειάζεται ιατρική παρακολούθηση και θεραπεία.

ΑΣΤΑΘΕΙΑ

Πολλές φορές μετά από μια βίαιη κίνηση του άνω άκρου μπορεί να συμβεί εξάρθρημα του ώμου. Εφόσον αυτό επαναληφθεί περισσότερες από 2 φορές τότε έχουμε το υποτροπιάζον εξάρθρημα του ώμου. Η κλινική οντότητα που δημιουργείται (η οποία μπορεί να συμβεί και από άλλες καταστάσεις όπως είναι το υπεξάρθρημα του ώμου) ονομάζεται αστάθεια της άρθρωσης του ώμου.

ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Ο πόνος στον ώμο μπορεί να είναι και το αποτέλεσμα αρθρίτιδας. Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας, αλλά γενικά περιλαμβάνουν τη φθορά και εκφύλιση του χόνδρου, τη φλεγμονή, το οίδημα, τη δυσκαμψία και τον πόνο της άρθρωσης. Η αρθρίτιδα μπορεί να σχετίζεται με τραυματισμούς από αθλητικές δραστηριότητες ή την εργασία. Στην προσπάθειά τους οι ασθενείς να μην πονάνε καταφεύγουν συχνά σε περιορισμό της κίνησης του ώμου γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη δυσκαμψία της άρθρωσης.

ΠΟΤΕ ΖΗΤΟΥΜΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ;

Πολλοί ασθενείς αγνοούν τα πρώτα συμπτώματα του ώμου για καιρό με άσχημα πολλές φορές αποτελέσματα. Σε περίπτωση ενός οξέος τραυματισμού εφόσον ο πόνος είναι έντονος θα πρέπει να εξεταστούμε από γιατρό, ενώ εάν ο πόνος είναι ήπιος μπορούμε να περιμένουμε για λίγες ημέρες. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν χρειάζεται διάγνωση και θεραπεία από ορθοπεδικό.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Ο ειδικός θα πρέπει να προσδιορίσει την αιτία του πόνου και να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία. Αυτό επιτυγχάνεται με

• τη λήψη ενός καλού ιστορικού (πώς άρχισε ο πόνος, διάρκεια αυτού, άλλα προβλήματα υγείας, επάγγελμα κτλ)

• την ενδελεχή κλινική εξέταση (σημεία πόνου, εύρος κίνησης άρθρωσης, μυική ισχύς κτλ)

• την ακτινολογική εξέταση εφόσον κριθεί αναγκαία

• τη μαγνητική τομογραφία

• άλλες εξετάσεις (ηλεκτρομυογράφημα κτλ)

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία περιλαμβάνει την αποφυγή κινήσεων που επιβαρύνουν την συγκεκριμένη πάθηση, φυσικοθεραπεία, απλά παυσίπονα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ενδαρθρικές ή περιαρθρικές εγχύσεις κορτιζόνης και τέλος τη χειρουργική επέμβαση.

{fcomments}