Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τι έμαθα από το τρέξιμο?

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
Ένας μικρός απολογισμός
 
 
Όταν τρέχεις, έχεις αρκετό χρόνο να σκεφτείς και μάλιστα πιο νηφάλια απο οποιαδήποτε άλλη ώρα. Στην αρχή, όταν οι αποστάσεις είναι ακόμα μικρές, σκέφτεσαι τα καθημερινά, τα τετριμένα. Λογαριασμούς, ραντεβού, εκκρεμότητες, υποχρεώσεις…Όσο όμως το τρέξιμο σου γίνεται σχεδόν καθημερινή συνήθεια, μαθαίνεις να σκέφτεσαι μόνο αυτά που έχουν σημασία. Μαθαίνεις να ξεχωρίζεις τα σημαντικά. Μαθαίνεις να ρωτάς. Μαθαίνεις.
 
Το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, είναι ίσως η πιο ωφέλιμη εκπαιδευτική δραστηριότητα στην οποία έχω υποβληθεί. Και μάλιστα απολύτως δωρεάν. Η επανάληπτική της δραστηριότητα, προσφέρει την απαραίτητη εμπέδωση του μαθήματος. Και μια και η χρονιά τελειώνει, είναι μια καλή ευκαιρία για έναν απολογισμό, αλλά και νέους στόχους. Τι μου έμαθε το τρέξιμο;
 
Σκληρή δουλειά
 
 
Επιβεβαίωσα πως όπως όλα τα πράγματα στη ζωή (άντε τα περισσότερα), έτσι και αυτό, απαιτεί σκληρή και επίπονη προσπάθεια, αν θέλεις να αποκτήσεις κάτι. Τίποτα δε χαρίζεται. Το σύμπαν δε θα συνωμοτήσει, επειδή θέλεις πραγματικά να κατακτήσεις κάτι (όπως το να τερματίσεις ένα μαραθώνιο ας πούμε). Έχω βάσιμες υποψίες πως το σύμπαν δε δίνει δεκάρα για κανένα μας (κι ας απογοητεύω τους οπαδούς του Paolo Coelho). Πρέπει να ιδρώσεις ώρες πολλές, να κρυώσεις, να ματώσεις και να κουραστείς για να καταφέρεις κάτι.
 
Αυστηρό Πρόγραμμα
 
 
Απαιτεί αυστηρό, καθημερινό προγραμματισμό. Η προσφιλέστατη στην Ελλάδα φιλοσοφία του “χαλαρά” και του “πάμε και βλέπουμε” δε λειτουργεί. Χρειάζεται καθημερινή προπόνηση, καταγραφή, σύγκριση, διόρθωση, δοκιμή, επαναπρογραμματισμό. Πλάνο σε βάθος αρκετών μηνών και φυσικά τήρηση του πλάνου.
 
Υπομονή
Ο Μαραθώνιος δεν είναι ούτε 1000m, ούτε 10km. Είναι λίγο πάνω από 42 αγωνιώδη χιλιόμετρα. Όταν ξεκινάς την προετοιμασία, ο στόχος αυτός φαίνεται άπιαστος. Αγκωμαχάς στα 5 χιλιόμετρα και σου φαίνεται απολύτως αδύνατο να συνεχίσεις για παραπάνω. Με Ιώβια υπομονή, χτίζεις αργά και σταδιακά την αντοχή σου πάνω στις μικρές, εβδομαδιαίες επιτυχίες. Εντοπίζεις τις αδυναμίες σου και τις βελτιώνεις.
 
Συνέπεια
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν δυσκολίες. Μέρες που δε μπορείς να ξεκινήσεις,  που νιώθεις τα πόδια πιο βαριά και απο τσιμέντο και το πάπλωμα να σε πλακώνει σα ταφόπλακα. Ακούς το σώμα σου, αλλά δεν του χαρίζεσαι. Εκεί δοκιμάζεται η θέληση σου, η συνέπεια.
 
Αποτυχίες
 
Οι αποτυχίες δεν είναι σπάνιες. Θα πρέπει να μάθεις να τις διαχειρίζεσαι. Ήθελες καλύτερο χρόνο αλλά μόλις που τερμάτισες ή ακόμα χειρότερα εγκατέλειψες. Τραυματίστηκες. Έπεσες. Πρέπει να ξανασηκωθείς, να μάθεις απο την αποτυχία και να δουλέψεις πάνω της, να μην απογοητευτείς. Ο Μαντέλα είχε πει “Μη με κρίνετε από τις επιτυχίες μου, να με κρίνετε από το πόσες φορές έπεσα και σηκώθηκα ξανά“. Ταιριάζει γάντι.
 
Σύνεση
 
Δεν είσαι Κενυάτης, δεν κληρονόμησες κάποια ιδιαίτερη ικανότητα, δε γεννήθηκες αθλητής. Όψιμα και μάλλον καθυστερημένα, το ‘ριξες στο τρέξιμο. Βλέπεις άλλους να πηγαίνουν πιο γρήγορα, πιο άνετα και πας να τους ανταγωνιστείς. Εκεί πρέπει να δείξεις ωριμότητα και σύνεση. Ο μοναδικός αντίπαλος είναι ο εαυτό σου. Αυτόν πρέπει να ξεπεράσεις. Κάθε δρομέας το καταλαβαίνει αυτό αργά ή γρήγορα.
 
Θυσίες
 
Απαιτούνται θυσίες. Λιγότερα πάρτυ, λιγότερα ξενύχτια, λιγότερο (ή καθόλου) αλκοόλ, καλή διατροφή, όχι κάπνισμα. Τώρα που τα ξαναβλέπω βέβαια κανένα από τα παραπάνω δε μου ακούγεται ως θυσία. Τίποτα από τα παραπάνω δε μου έχει λείψει. Μάλλον δεν έχουν όλη την ίδια άποψη.
 
Στρατηγική
 
Προφανώς και δεν υπάρχει κανείς, υγιής και αρτιμελής, άνθρωπος που δεν μπορεί να τρέξει. Όμως για αποστάσεις όπως ο μαραθώνιος και μεγαλύτερες αυτό δεν είναι αρκετό. Ρωτήστε οποιονδήποτε έμπειρο δρομέα μεγάλων αποστάσεων και μπορεί να σας μιλάει για ώρες για προτόκολλα φόρτισης, στρατηγική στον αγώνα, εξοπλισμό, τακτικές και τεχνικές. Όταν ξεκινάς κάτι τέτοιο, προσπαθείς και εσύ να αφομιώσεις τη γνώση που έχει συσσωρευτεί για όλα αυτά και να βρεις ένα τρόπο να την κατακτήσεις.
 
Και λοιπόν;
 
Το σημαντικότερο όμως μάθημα από το τρέξιμο, είναι ότι όλα τα παραπάνω, είναι αρετές και αξίες που δεν περιορίζονται σε αυτό. Χάρη στο τρέξιμο βελτιώνεσαι και αλλού. Γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου, αποκτάς μεγαλύτερη υπομονή (εγώ θέλω δουλειά ακόμα εδώ), μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τις αποτυχίες, αποκτάς μεγαλύτερες αντοχές, γίνεσαι πιο οξυδερκής, πιο εύστοχος, πιο προσαρμοστικός. Οι προτεραιότητες ξεκαθαρίζουν.
 
Είναι αλήθεια πως επιλέγοντας έναν τέτοιο δρόμο δεν επιλέγεις απλώς ένα άθλημα ή ένα χόμπυ. Επιλέγεις μια στάση και έναν τρόπο ζωής και αυτό αντανακλάται σε όλες τις δραστηριότητες σου: προσωπικές, επαγγελματικές και αθλητικές. Τελικά είχε δίκιο μια πολύ δική μου φίλη, το τρέξιμο σε χαρακτηρίζει. Ίσως και κάτι παραπάνω: σε καθορίζει.
 
 
Καλές γιορτές και εύχομαι το νέο έτος, ή έτος της ανάπτυξης όπως αναμφίβολα θα χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος, να είναι μια πραγματικά μοναδική χρονιά για τον καθένα μας.
 
 
 
 
 
 
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ

Σχετικά Άρθρα

  • Τρέχοντας στη ζέστη: Να πίνεις κρύο νερό ή να το ρίχνεις πάνω σου;
  • Συμβουλές για να κάνετε το καλοκαιρινό τρέξιμο διασκεδαστικό και ασφαλές
  • Πως να τρέχω σωστά για να κάψω λίπος;
  • Τι πρέπει να γνωρίζουν οι bodybuilders για το τρέξιμο
  • Πόσο σημαντικό είναι το τρέξιμο για την υγεία σου
  • Τρέξιμο και μουσική: Καλή ή κακή συνήθεια;
loading...
Template Design © Joomla Templates | GavickPro. All rights reserved.